Vekjarinn - 01.10.1904, Qupperneq 9
9
vjer gefcum ekki samrýmt; en ef vjer vissum dálítið
meira, þá væri oss það, ef til vill, hægur vandi".
Mesti spekingur jarðarinnar er minni hjá hinum
eilifa Guði, en heimskasta barn hjá lærðasta manni;
og þó kvarta menn, yfir að þeir skilji ekki bibliuna.
Nei, þeir skilja ekki allt enn. Það er rnargt, sem þú
skilur ekki nú, sem þú skilur, ef til vill, þegar þú
ert búinn að læra dálítið meira.
Fjórða orsökin að vantrúnni er syndin. James
Jones var vanur að segja: „Rifðu vantrú þína upp
með rótum, og þá muntu finna syndina við rætur
hennar!" Þetta er satt, og það veit hverog einn,
að því er svona varið. Fyrst ofurselja menn sig
syndinni, og að því búnu vantrúnni og fríhyggjunni.
Og hvernig stendur á því? Það er af því að van-
trúin gefur meiri frið i syndinni. Þuð er engin bók
í veröldinvi, sem gjörir menn eins órólega í syndunum,
eins og biblían. Það er orsökin til að menn hata
bibiiuna. IJeir vilja láta allt annað uppi, koma með
alls konar mótbárur; en ef þeir ættu að segja satt,
þá myndu 9 af hverjum 10 segja þjer, að þeir hata
biblíuna af þvi, að hún gjörir menn órólega i synd-
inni. Ekkert er til, sem blindar menn eins og syndin.
Húu getur gjört menn svo blinda, að þeir sjái ekki
fegurð Guðs, fegurð Krists og fegurð bibl'mnnar.
Eitt kvöld sagði einn af nemendunum: „Komdu
hingað, Torrey, hjerna er maður, sem er vantrúaður!"
Jeg spurði þennan mann: „Þjer viljið vænti
jeg eKki segja mjer, hvað yður hafi gjört að van-