Vekjarinn - 01.10.1904, Blaðsíða 21

21
frá því; en Mr. Torrey geturðu sagt, að jeg haldi,
að jeg sje liættur við að vera vantrúarmáður".
Þegar vjer komum til ]>undúna, þá fjekk Alex-
ander (aðstoðarmaður Torrey’s) brjef frá móður sama
mannsins, par stcð meðal annars: „Mig langar til
að þakka bæði yður og dr. Torrey, fyrir það, sem
þjer hafið gjört fyrir son minn. Hann er nú frelsað-
ur og vitnar um Drottin".
Yinir mínir! Jeg hefi reynt undramátt Guðs i
orðs í öllum heimsálfum, og jeg á enn þá eptir, að
finna nokkura af þeim, sem ekkert, þykjast vita (agno-
stiker), sem jeg hafi ekki getað með Guðs orði vísað
leið út, úr náttmyrkrum vantrúarinnar inn í Guðs
undursamlega ljós.
Þriðja ráðið við vantrúnni er það, að rannsaka
Guðs orð og iliuga ]>að nákvœmlega.
Biblían talar bezt fyrir sig sjálf. í fyrsta
söfnuðinuin, - sem jeg veitti forstöðu, átti ein af
safnaðarsystrunum tvo bræður. Annar þeirra ferð-
aðist fram og aptur og hjelt visindalega fyrirlestra
um jarðfræði. Hann gjörði harðar árásir á fyrstu
bók Móses, þegar svo bar undir, og fullyrti, að hún
væri alveg gagnstæð jarðfræðinni. Þessi systir hans
kom einu sinni til mín og sagði: „Mig langar til
að biðja yður fyrir hann bróður minn, því að jeg
heid, að hann vinni mikið tjón með fyririestrum
sínum um mismuninn á biblíunni og jarðfræðinni".
Við báðum þá Guð bæði saman að frelsa bróður
þennar, og nokkrujn yikum siðar koin sapia konan