Vekjarinn - 01.10.1904, Side 20

20
hann? Segið þjer: Ó, Guð, ef Gnð er tii, sýndu
mjer, að Jesús Kristur sje sonur þinn, og ef þú
gefur mjer fuilvissu um það, þá lofa jeg því, að
veita honum viðtöku sem frelsara mínum, og játa
hann fyrir heiminum". „0 já“, svaraði hann,
„það vil jeg gjöra, en jeg efast um að það hjálpi
mjer“. Þá, sagbi jeg: „Viljið þjer taka guðspjall
Jóhannesar með yður, og lesa það, fáein vers á
hverjum degi, og biðja eptirfarandi bæn í hvevt
skipti áður en þjer farið nð lesa: Ó, Guð, ef nokk-
ur Guð er til, -sýndu mjer sannleikann, sem er fólg-
inn í þessum versum, og hverju því, sem þú sýnir
mjer að sje satt, lofa jeg að veita viðtöku og hlýða?
Takið það og iesið það“, sagði jeg, „og reynið
hvorki uð trúa því nje láta það vera; verið að eins
fús til að láta sannfærast, og lesið með athygli og
umhugsun".
„Já, jeg vil gjöra þetta“, sagði hann, ,;en það
hjálpar mjer víst ekki neitt“.
Meðan jeg dvaldi í Dunedin, þá kom heldri
kona til mín og sagði: „Jeg hefi fengið brjef frá
manninum mínum. fað er hið undarlegasta brjef,
sem jeg hefi nokkurn tima lesið, og jeg veit ekki
eiginlega, hvernig jeg á að skilja það“.
Bijefið vár svo látandi:
„Blskaða eiginkona!
Jeg held jeg sje að snúa p,ptur til Guðs, en jeg
er ekki alvegi viss um það. Þú, skalt engum segja