Vekjarinn - 01.10.1904, Side 33

33
fastari fyrir en Margrjet. En jeg sagði honum blátt
áfram á hvern jeg tryði, og jeg sæi ekki betur, en
að það væri synd fyrir trúaða að tengjast vantrú-
uðum. Hann hjelt að enginn gæti gjört að trúar-
skoðun sinni, en jeg sagði honum, að hver góður
drengur hlyti að keppa eptir sarmleikanum í því
efni, og Ijeti sjer ekki lynda tómar getgátur, og
væri ekki síður annt urn að tryggja velferð sálar
sinnar en líkama sins; og Drottin hjálpaði hverjum
þeim, sem væri full alvara í því efni. — Eptir það
talaði hann lítið við mig.
Kæra vinstúlka, við skulum biðja fyrir Mar-
grjetu. Jeg er svo hrædd um að leið hennar verði
skuggaleg, samt vona jeg að hún átti sig að lok-
um, því að henni var alvara, og hún hefir elskað
Jesúm. Guð blessi þig og styðji.
fín einlæg vinstúlka
María Magvúsdóltir.
Reykjavík 12. febr. 1910
Kæri Grímur minn!
Það er nógu laglegt, sem mjer er skrifað um
þig frá Höfn. Þú sjert hættur að skipta þjer af
drykkjubræðrum okkar, en sjert si og æ i kirkju
hjá svæsnustu prestunum, farir á missiónssamkom-
ur, og sjert líklega orbinn ofsatriíarmaður. í sið-
asta brjefi þínu segir þú, að ljettúð sje ósamboðin
hyggnuin manni. Hvað kallar þú Ijettúð? Má
3