Vekjarinn - 01.10.1904, Side 34

34
maður ekki njóta lífsins? Ef þii kallar Ijettúð að
fára' á skemmtanir, get, jeg minnt þig á, að sum-
ir guðfræðingarnir okkar, og það ekki þeir lakari,
fara fullt eins opt í leikhúsið og í kirkju, „færa
meira að segja upp“ á templaraböllum, og skjótast
á grímuball. IJú þykist þó líklega ekki vera betri
en þeir. Konan mín, sem var fullvel inn í þessu,
kannast nú við, að það sje ólikt' skemmtilegrá að
fara á úansleiki og í leikhúsið, en sitja á bæná-
samkomu með einhverjum körium og keilingum.
Nei, Grímur, þú ættir ekki að fara að prjedika,
þjer fer betur að halda skálaræður. Lát.tu ekki
„missiónina" gjöra þig geggjaðan, og jeg treysti
þjer minnsta kosti til að láta engan vita um það,
að þú sjert orðinn svona trúaður, þegár þú kémur
heim til Fróns í vor. Helzt kysi jeg, að þú segðir
mjer sem fyrst, að þetta væri tómur misskilningur,
og þú værir enn alveg óbreyttur.
Með kærri kveðju, þirm einl.
Hermann Sveinsson.
Kaupmannahöfn 5/3 1910.
' Kæri Hermann!
Ekki get jeg orðið við bón þinni, að segja, að
jeg sje alveg óbreyttur, því að jeg er' orðinn nýi-
maður.
I’ií átt líklega erfitt með að skiljá mig, og það,
sem jeg ætla að segja þjer, en jeg skál byrja á
upphafinu.