Vekjarinn - 01.10.1904, Síða 38

38
ættir að vera svo viti borinn að kannast við, að
dauðinn og dómurinn nálgast þig jafnt, þótt þú
viijir ekki um það hugsa. — Og hvar stendurðu
þá, vinur? Skyldi gjálífi,, gull, eða gáfur geta varpað
geisla niður í gröfina?
Jeg verð að segja þjer sannleikann, af þvi að
jeg er þinn gamli vinur
Grimur Bjónmow,
Reykjavjk j0, mara 1910,
Kæra María!
Jeg má til að senda þjer brjef, sem maðurinn .
minn fjekk nýlega frá honum Grími kaupmanni,
þjer þykir það líklega nógu fróðlegt. — Geturbu
annars ekki komið og'verið hjá okkur um tíma f
vor þjer til skemmtunar? fá verður Grímur kom-
inn heim aptur, og hver veit? Hann er annars
líklega orðinn líkrar skoðunar og þú, minnsta kosti
gjftrir hann allt of mikið úr því, hvað maðurinn
minn sje langt frá Guðs ríki. fað er reyndar satt
að jeg fer á skemmtanir með hann, en hann fer
stundum með mjer í. kirkju, og við förum bæði til
altaris á hverju hausti.
Litlu börnin okkar bæði eru efnileg, og heim-
ilið-er okkar paradís, betur þú eignaðist biáðlega
slíka paradís.
Jeg bið kærlega að heiisa foreidrum þinum.
Rin einlæg vina Margrjet Svehmon,