Vekjarinn - 01.10.1904, Qupperneq 46

46
mjor daglega. Hún biður hjartanlega að heilsa þjer.
Þin einlæg vinstúlka María.
Reykjavik 15. júlí 1912.
Fröken María Magnúsdóttir!
Þjer hafið i morgun skrifað mjer alúðlegt brjef,
þar sem þjer biðjið mig að fyrirgefa það. sem þjer
sögðuð um mig í brjefi til vinkonu yðar fyrir nokkr-
um árum. Jeg ber ekki á móti þvi, að þau orð
særðu mig þá talsvert. Jeg var svo hræddur um,
að fleiri trúaðir menn mundu einnig telja apturhvaif
mitt hræsni og hefi þvi farið optar einförum með
trú mína, en jeg hefði ef til vill annars gjört. Það
er sök sjer og reyndar ekki nema eðlilegt, að van-
trúaðir menn misskilji ma.nn í þeim efnum, en hitt
er erfiðara, þegai’ byrjendur í trúnni mæta tortryggni
þar, sem þeir þyrftu að finna stuðning og bróður-
hönd. Jeg er hræddur um, að sumum trúuðum
mönnum hætti til að vera nokkuð fljótir á sjer i
þessum efnum, en það er tjón fyrir málefni Drott-
ins. — Jeg ersamt ekkert reiður við yður, og þakka
yðnr innilega fyrir brjefið. Það voru orðin yðar,
sem fyrst komu mjer til að hugsa aivarlega um
andleg efni, og það fæ jeg aldrei fullþakkað. Jeg
veit að Guð gleymir þeim ekki, sem leiðbeina öðr-
um til hans. Drottinn blessi yður.
Með mikilli virðingu Grímur Björnsson.
Reykjavik 14. ágúst 1912.
Elsku Anna mín 1
Skyldir þú geta get.ið upp á frjettunum, sem
jeg ætla að segja þjer núna? — Við Grímur erum
trúlofuð. Jeg þakka góðum Guði fyrir, að hann