Nýjar kvöldvökur - 01.01.1917, Blaðsíða 48

44
NÝJAR KVÖLDVÖKUR.
danskra fræðimanna vinnur að riti þessu, og alt
sem eg hef séð í því virðist vera áreiðanlegt
og vel og skilmerkilega samið. Alt sem er um
ísland, t. d. Akureyri, í fyrsta bindinu, eralveg
nákvæmlega rjett eins og nú er. Pegar bókin
er búin, gera þeir ráð fyrir að láta fylgja henni
aukabindi með myndutn og kortum um Norð-
urálfuófriðinn mikla, því að annars yrði hann
þar allur í molum.
Fjögur bindin eru þegar út komin. Búist er
við að 4 — 5 bindi komi út á ári, svo að út-
gáfunni verðnr lokið á 3 — 4 árum- Bók'n
fæst í tvennskonar bandi, og er hvorttveggja
sterkt skrautband. Annað sértingsband en hitt
með skinni á kili og bæði með mikilli gyllingu.
í póstkröfu kostar hvert bindi kr. 3,75 í sért-
ingsbandi, en kr. 4,05 í skinnbandinu. í gegn-
um bókaverzlanir kosta bindin um 7 kr. hvert.
Eg vildi fastlega ráða ungum mönnum, er
vilja fá góðan og hentugan og ódýran veg til
almennrar mentunar, að kaupa verk þetta. Hver
sem girnist það ,þarf ekki annað en láta mig
vita það með bréfmiða, og skal eg þá sjá um
að þeim verði send bókin hið allra fyrsta upp
á póstkröfu. Taka þarf fram í hverju bandinu
bókin á að vera. Eg er þess viss, að enginn sér
eftir því kaupi.
J. J-
„Ekki er nú svo sem það sé það“
Hann mætti henni á myrkum stað
og mælti: »Er þetta elskan mín?«
»Ekki’ er nú svo sem það sé það,
það er bara konan þín.«
Jön Runólfsson.
Lausavísubálkur
Nýrra Kvöldvaka.
i.
Skagfirzkir heimagangar.
Safnað hefur Margeir Jónsson.
Eftir Baldvin skálda Jónsson er til margt
af góðum lausavísum; nokkrum ágætum. Lög-
berg flutti dálítið hrafl af kveðskap hans, en
flest af því var afbakað, og fárra atvika þeirra
getið, sem stökurnar voru tengdar við. Eg
hefi verið svo heppinn, að ná í allmikið kvæða-
safn eftir Baldvin teknu eftir hans eigin hand-
riti, og má því álíta, að rétt sé farið með það,
sem þar er.
Á Baldvin skálda sannaðist orðtækið að
annað sé »gæfa en gjörfuleiki.* Hann var gáf-
aður með afbrigðum., bókftinn vel, og hrað-
kvæður mjög, svo opt mælti hann af munni
fram. En ærið þótti hann hneigður til öls
og ásta. Dregur hann enga dul á það í
vísum sínum, hversu léttur hann er í spori
að lindum Bakkusar t. d. í þessari stöku:
Illan hleyp eg út á stig,
öls þar greipast skálin;
og nú steypi eg staupi í mig.
sturlast keipótt sálin.
Enda hafa fleiri en Baldvin beygt kné sín
fyrir konungi þeim. Og ekki fer hann betur
í baráttunni við blá augu og brosmildar varir,
ef ráða má nokkuð af þessu erindi:
Hófs á vart eg stefni stig;
stundum kvarta verður.
Flaskan svarta sigrar mig
seims- og bjarta Gerður.
Baldvin var alla æfi sína fátækur; lengst af
var hann í sumarvistum og lausamaður á vetr-