Nýjar kvöldvökur - 01.10.1947, Síða 13

N. K\.
PÁLL SVEINSSON í GEITAVÍK
147
ið', enda af andstæðingum spáð, að það
myndi fljótt lognast út af. En þeir bræður,
Páll og Bjarni, og þeir Grundarfeðgar, Ás-
grímur og Halldór (nú kaupfélagsstjóri á
Vopnafirði og alþingismaður), sem mest
beittu sér fyrir stofnun kaupfélagsins, létu
hrakspárnar ekki á sig fá. Þeir Grundai'feðg-
ar og Bjarni voru fyrst í stjórn félagsins, en
Páll kom inn í stjóm þess árið 1921 og var
formaður stjórnar þess frá 1923—1933, en í
stjórn þess allt þar til þess, að hann hneig að
velli. Kaupfélagið í Borgarfirði náði brátt
undir sig allri verzlun þeirri, sem samein-
uðu verzlanirnar liöfðnu áður liaft, bæði í
Borgarfirði og á Úthéraði, og bætti verzlun-
arliætti stórlega, og þar átti Páll Sveinsson
góðan þátt í með drengilegum stuðningi sín-
um. Fleiri trúnaðarstörf hafði hann í sveit
sinni. Hann var lengi forðagæzlumaður og
í skóJanefnd frá 1940. í skattanefnd sat hann
mörg ár. Páll var áliugamaður um landsmál,
og frá þeim tíma, er Framsóknarflokkurinn
var stofnaður, fylgdi hann honum að mál-
um.
Vorið 1922 fluttu þau, Páll og kona hans,
með börn sín og lieimili að Stóru-Breiðuvík
í Borgarfjarðarhreppi og þar bjuggu þau til
ársins 1938. En Stóra-Breiðuvík er stór jörð
og erfið. Er þar óþurrkasamt og þokur tíðar,
graslendi mikið og útbeit góð er nær til
jarðar. Erfitt er með aðdrætti alla, yfir fjöll
að sækja. Sjávarbeit er þar góð, en hættur
við sjóinn og lending slæm og brimasöm.
Allvel komst Páll af í Breiðuvík, en trúað
get eg því, að leiðzt liafi lionum, livað þar
var fáferðugt, því að Páll var gestrisinn
maður.
Frá Breiðuvík flutti Páll með heimili sitt
til Geitavíkur í Borgarfirði og bjó á jörð-
inni hálfri, er liann þá keypti. Er Geitavík
vel í sveit sett, og þar mun Páll hafa unað
vel. Gat liann þar betur notið sín en í
Breiðuvík. Frá Geitavík sézt vel inn um all-
an Borgarf jörð og strendur hans báðar. Er
fjallahringur Borgarfjarðar mjög fagur og
óvíða fegurn en frá Geitavík. í suðri blasa
við Geitfell, Svartafell, Staðarfjall o. fl. fjöll.
Eru það flest líparítfjöll, nema Svartfell.
Sýnist því jalna nsólskin í fjöllum þessum,
þótt skýjað sé. En í vestur frá Geitavík
gnæfir Ytra-Dyrfjallið, kolsvart blágrýtis-
fjall, en eitt hið tignarlegasta fjall landsins.
Þessi fjallaluingur var í samræmi við eðlis-
einkunnir Páls, traustleika í skapi en sól í
sinni. Fjárhagur hans í Geitavík var góður,
enda voru nú börn lians þá flest uppkomin.
Páli þótti vænt um jörðina og mun hafa
hugsaðsem Gunnar forðum: „Fögur er hlíð-
in og mun eg livergi fara.“ Páll var for-
sjáll bóndi, hafði jafnan nóg hey og eldivið
og fóðraði vel skepnur sínar. Þarna ætlaði
hann sér að vera til æfiloka og það auðnað-
ist lionum.
Hinn 1. júlí s.l. var Páll í mógröf og kom
lieim um kveldið, glaður og reifur að venju.
Kona lians var ekki heima, var hún stödd
suður í Seyðisfirði. Settist hann niður á rúm
lyjá Daníel syni sínum, tók dagblað og fór
að lesa í því. En rétt á eftir hneig hann nið-
ur og var þegar örendur. Og hin fagra sveit,
Borgarfjörður, átti nú einum góðum dreng
færra en áður, nema í sjóði minninganna.
Þ. M. J.
Ný bók.
Fáar bækur, sem þýddar hafa verið á ís-
lenzku, liafa náð jafn almennum vinsældum
og bækur norsku skáldkonunnar, Margit
Ravn. Hefur liinn góðkunni rithöfundur
Helgi Valtýsson þýtt þær. Er nú nýkomin
út sagan „Anna Kristín", og er hún 11. í
röðinni af sögum Margit Ravn, er gefnar
hafa verið út á íslenzku.
19