Nýjar kvöldvökur - 01.10.1947, Qupperneq 45

N. Kv.
Carl Ewald:
Dyveke.
Saga frá byrjun 16. aldar
Jónas J. Rafnar þýddi.
(Framhald).
Mogens Gjöe stóð upp til að þagga niður
í henni, en konungur gaf honum bendingu
„Hafið þér fJeira að segja, Anna Hol-
gers?“ spurði hann.
„Já, yðar náð; eg hef það að segja, að eg
ók í vagni mínum út til Hvíieyrar til að
sjá frilluna. F.g hitti móður hennar — and-
styggilegustu norn, sem eg hef séð á ævi
minni. Henni væri ekkert maklegra en að
vera varpað á bálið. Það leynir sér ekki, að
hún er af lægstu stigum. — En ef yðar náð
svarar því til, að faðir yðar lieitinn hafi líka
lialdið frillu, — sem var frú Edle Bilde, —
þá megið þér minnast þess, að Edle var þó
af aðalsætt. og ekki flenna úr fjörunni í
Björgvin eins og Dyveke yðar.“
„Anna Holgers!" mælti Mogens Gjöe, er
hann sá æðarnar þrútna á enni konungs.
„Hafið þér fleira að segja mér, Anna
Holgers?“ spurði konungur.
,,Já, eg hef það, yðar náð,“ svaraði hún.
,,Það vil eg segja yður, að hennar náð, móð-
ir yðar, allir góðir aðalsmenn og trúir þegn-
ar yðar glöddust mjög, þegar þér genguð
að eiga fagra og tigna hefðarmev, því að
þeir vonuðust eftir, að ríkið eignaðist erf-
ingja, svo sem þörfin krafði. En eitt er víst,
livort sem Jrér vitið það eða ekki, að henn-
ar náð verður ekki ba. nshafandi, af því að
þér samrekkið Dyveke.“
Frú Anna greip andann á lofti, enda hafði
hún hlaupið í spretti til skrifstofunnar og
bunað úr sér orðunum í einni hviðu. Þeg-
ar luin hafðr lof íð máli sínu, leit hún fram-
an í konung og varð þá hrædd um að hafa
sagt of mikið.
„Yðar náð,“ stamaði hún.
Konungur leit ekki við henni.
„Mogens Gj()s,“ mælti hann, „viljið þér
gera svo vel að sjá um, að frú Anna Hol-
gers, sem hér stendur og áður var hirðfrú
drottningarinnar, en er það ekki nú, vevði
rekin úr höllinni, borginni og ríkinu.
Komi hún nokkurn tíma fyrir augu vor
framar, á að varpa henni í turninn og taka
hana at' lífi eftir lóglegum dómi fyrir móðg-
un við oss í viðurvist vðar.“
F’rú Anna ætlaði að segja eittli vað og rétti
fram hendurnar, en Mogens Gjöe leiddi
hana út í skyndingu og lokaði hurðinni
milli hennar og konungs.
FJÓRÐI ÞÁTTUR
26. kap. Stjórnarskrifstofa Sigbritar.
Sigbrit Willums sat örugg og í góðu
gengi á garði þeim á Amagertorgi, er Krist-
ján konungur hafði gefið henni. Eftir það
er lians náð hafði vísað sendimönnunum frá
Búrgund á bug, skeytti hann ennþá síður
um að fara í launkofa með tigi sín við Dy-
veke. Hann kom til hennar á hverjum degi
og stundum oftar en einu sinni. Þegar hann
var þar inni, stóðu varðmenn hans úti fyr-
ir og sneru brynþvörunum up«p, og þá vissu
allir í borginni, að konungur var hjá frill-
unni.
23*