Sumargjöf - 01.01.1905, Side 47

Sumargjöf - 01.01.1905, Side 47
þess að loka augunum og ljúka þeini aldrei framar UPP- Mér fanst ég þrá meðvitundarleisi og svala ■dauðans. Augu mín sigu aftur, hægt og liægt. Q-egn- 11,11 værðina fann ég sviða sorgarinnar brenna hjarta mitt, en hann hvarf smátt og smátt firir almætti svefnsins og undramindir draumanna stigu fram firir «ugu min. Mig dreimdi first, að sistir min stæði hjá mér, eg' rétri henni liendurnar sárfegin, en hún leif til niín angurblítt og gekk á braut. Þá mundi ég eftir því, að hún átti ekki lengur heima hjá mér, og ég fann sama sársaukaim og áður í vökunni nísta hug niinn, ætlaði að risa á fætur og filgja henni eftir, en gat hvergi hreift mig. Svo kallaði ég nafnið hennar, hrópaði angistarful] á eftir henni, en hún fjarlægðist æ og hvarf mér að lokum. Það var eins °§' strengur slitnaði í brjósti mér, þegar ég sá hana hverfa, óumræðilega sár tilfinning gagntók mig, en a sömu stund heirðist mér lindin hækka silfurhljóma sma og svalur blær leið um enni mér. Framan við Uug stóð skindilega kona, lmlin bláurn hjúp, með gullbjarta, síða lokka og undurfalleg, djúp og skær augu. Hún horfði blítt ;i mig, laut síðan ofan að niéi' og strauk mjúkri iiendi urn vanga mér. »Vesling- Ur«, sagði hún, »þú ert búin að gráta rnikið í dag; eg er komin til að hugga ])ig«. Eg leit til hennar þakklætisaugum. Hún var hi'ein og sakleisisleg á svipinn, og mér fanst hún vita hve sárt ég saknaði; fanst að hún mindi skilja uhg betur en fólkið heima. »Vertu hjá mér og svo skulum við tala um hana sistur mina, ég veit að þú munir þekkja hana, eða ei’ ekki svo?«

x

Sumargjöf

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sumargjöf
https://timarit.is/publication/547

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.