Sumargjöf - 01.01.1905, Qupperneq 71

69
fárið fram eftir lögum listarinnar. En Nikoladas
liiaut og lof, því að hann hafði vel dugað í viðureign
sinni við mann, er sigur hafði unnið í öllum leik-
unum.
Þá gengust þeir að Damas frá Sardeis og Me-
lissos frá Þebai en aði'erð þeirra var öll önnur.
Meðan þeir leituðu eftir undirtökum, þóttist Damas
sjá að Þebverjinn hafði eigi sterka fætur. Rak hann
honum því i einni svipan högg eitt mikið í hnésbótina
með fæti sínum, svo að hann féll við. Damas féll
á hann ofan og krækti nú vinstra fæti um fót hins
og hélt honum niðri. Þebverjinn freistaði þá að rísa
upp á vinstra arm sinn og komast á hægra kné, en
Damas greip um hægra úlíiið hans og sveigði hönd-
ina af öllum mætti aftur á bakið, þar til liinn varð
uð liljóða af sársaukanum, og neiddi hann til nð láta
fallast á jörð niður svo að hann mætti rétta upp
vinstri höndina til marks um að hann gæfist upp.
Menn tóku Damas með gleðiópi, en. iflr Þebverjanum
var kur í mönnum. Þótti öilum hann hafa gefist
helsti fijótt upp.
1 hinn þiiðja stað gengust þeir að Iiegesarchos
úr Arkadíu og Archippos frá Mitylene, og tóku menn
að hlæa þegar er atgangur þeirra hófst. Aldrei hafði
fiini og afi átt svo ójafnan leik. Arkadíumaðurinn
vék sér svo fimlega undan hverri árás, að Archippos
náði tökum á lof'tinu einu. Svo var að sjá sem hann
setlaði sér að þreita sinn rameflda mótstöðumann.
Hafði hann smámsaman teigt liann um hálfanglímu-
völlinn. Archippos var orðinn þrútinn og rauður,
þvi að hann hafði gert margar atlögur, en aldrei
náð tökum á Hegesarchos. Svitinu rann niður um
fiann í straumum, því að hann var íeitur maður og