Sumargjöf - 01.01.1905, Síða 83

81
Pauline:
Og svo sagði hann: »Hann kom frá sjúkling«.
Læknirinn:
Jeg kom af spítalanum. Sagði hann þetta í
raun og veru?
Pauline:
Já, jeg vissi ekkert um það, hvaðan þjer komuð
og sagði: »Hvernig á jeg að vita það«. En hann
sagði: »Jú, það er áreiðanlegt sökum þess, að það
er odoformlykt af þjer«.
Læknirinn:
Jodoform.
Pauline:
Jæja þá, þessi meðalaþefur, sem stundum er af
yður. Þessu hafði Jean litli teklð eftir. — Æ, en
þetta eru nú smámunir einir. En kvöldið . .. kvöld-
ið, sem þjer .... jeg, .... það kvöld var .... það var
hræðilegt. Hann grjet alla liðlanga nóttina og daginn
eptir vildi hann ekki borða nokkurn matarbita. »Nei,
jeg er ekki svangur«. Og hvernig hann var gagn-
vart föður sínum! Það hefðuð þjer átt að sjá. Pabbi
farðu í frakkann þinn, það er kalt í dag. Góði pabbi
komdu ekki of seint heim af vinnustofunni og farðu
mjög gætilega svo þú verðir ekki veikur aptur. Svona
var hann umhyggjusamur og svona ástúðlegur eins
og til þess að láta mig blygðast min. Getið þjer nú
skilið ?
Læknirinn:
Þetta er fágætt barn, hve gamall er hann?