Blanda - 01.01.1936, Blaðsíða 236

230
Wíums á BessastöSum 1742 og hafa skrifatS undtr
dóminn. Var prófið tekiÖ 8. ágúst 1749, og neitaði
Sigurður, aS hann hefÖi seti'S dóminn. Þessum vitnis-
burði neitaÖi Wium að vísu á Egilsstaðaþingi 29.
október 1751, bæði af því, að honum hafði ekki verið
stefnt til að hlusta á framburðinn, svo og af því,
að hann gæti sannað, að Sigurður hefði gengið dóm-
inn með sér. Vill Wíum þá leiða sín vitni urn það
strax, en því mótmælti sækjandinn, Pétur Þorsteins-
son, og eftir nokkurt þjark er kveðinn upp sá úr-
skurður, að vitnisburð Sigurðar skuli taka til greina,
því að Wíutn sé stefnt til að heyra allt, sem upp-
lýst geti tnálið. En vitni Wíums megi ekki leiða, því
að Sigurði hafi ekki verið hingað stefnt til að hlusta
á þau. Neitun Sigurðar Brynjólfssonar utn að hafa
gengið dóminn með sýslumanni styrkist við það, að
eitt af vitnunum, Bjarni Einarsson, setn verið hafði
á Bessastöðum 1742, og viðstaddur þinghaldið allan
daginn, ber það, að hann hafi skrifað nafn Sigurðar
Brynjólfssonar undir dóminn, að því er hann minn-
ir, að bón Wíums, er hafi sagt sér að fara inn í,
þinghús og hjálpa til að skrifa undir, sem hann hafi
skilið svo, að hann ætti að skrifa undir fyrir þá,
sem óskrifandi væru. Ekki getur vitnið þess, hvort
Sigurður hafi handsalað sér undirskriftina, né held-
ur, hvort hann hafi verið viðstaddur, enda er hann,
þótt undarlegt megi virðast, ekki að því spurður.
Ekkert hinna vitnanna er heldur að því spurt, og
virðist það t frásögur færandi, um atriði, sem jafn-
mikið veltur á. En það var ekki Sigurður einn, sem
grunur lék á, að ekki hefði réttinn setið, heldur var
það og dregið í efa, að Jón Jónsson lögréttumaður
á Eyvindará (það má hér í svigum geta þess, að
það koma ekki færri en fjórir Jónar Jónssynir við