Eimreiðin - 01.04.1925, Blaðsíða 13

EIMREIÐIN
NVNORSKT MÁL OQ MENNINQ
109
ætti heldur að mæla með lýðháskólunum, að ekki færri
n 7 af rithöfundum þeim, sem hér verða nefndir, hafa fengið
Uf'^|ræ®sfu hjá Lars Eskeland.
®ttum vér íslendingar mikið læra af norskum málmönn-
, > af ósérplægni þeirra, dug og drengskap. Hef ég að eins
Pessu stutta yfirliti nefnt sárfáa þeirra, sem nefna bæri og
hafa miklu af lífi sínu fyrir nýnorskt mál og menningu.
r bað nú ekki lengur neitt vafamál, hvor muni sigra, danskan
n°rskan. Má t. d. benda á það, að Michelsen, frelsis-
lan frá 1905, sagði í vetur, að ekki væri annað fyrir hendi
Sanga inn í fylkingu málmanna, ef ekki vildu menn sitja
het:
en
eftir
Seiu steingervingar, er þjóðin stefndi fram til frægðar og
^ ama. £n Michelsen hefur alt af verið ríkismálsmaður. Blaðið
j, .e.ns Tegn«, sem mest mun lesið á íslandi norskra blaða,
eJ9ist meir og meir að nýnorskunni. í því blaði var ríkis-
. 3 , kallað í vetur »sá múr, sem hallast meira og meira og
,,,Ser ekki lengur viðreisnar von«. »T. T.« er eitt af aðal-
Urn hægrimanna, en þeir hafa litið á málhreyfinguna sem
táij0 Vers^a fjanda. Er það auðséð, að vilji íslendingar á ný
a uPp þá hollu andlegu samvinnu, sem áður var með þeim
S Norðmönnum, þá tjáir ekki að ganga á svig við bókment-
ar nýnorsku eða forystumenn »mál«manna.
Bókmentirnar.
ha
ar Asen. Að minni reynd eru Norðmenn í sveitunum
anfjalls svo líkir íslendingum í sjón og veru, að þar er
na erfitt að sjá nokkurn mun. En ef vér berum saman
^ ann í norskum ríkismálsbókmentum og í þeim íslenzku,
haf munurrnn Þar ekki lítill. Norskar ríkismálsbókmentir
fru3 V6r'^ ^vddar nokkuð á íslenzkt mál og mikið lesnar á
j3e.rntnaf'nu af íslendingum, en ekki verður sagt, að áhrifa
sy rra 9æti að mun í íslenzkum skáldskap. Svo sem Nordal
0 9lögglega hefur gert grein fyrir í ritgerð sinni um »Sam-
9ið f íslenzkum bókmentum«, hefur það bezta í þeim alt
Ver‘ð runnið af rótum þess styrkasta og heilbrigðasta í
af L^nu ^un£farfari og lífsskoðun, verið að efni og formi blóð
loði kjarnans í íslenzkri þjóð«. Þess vegna hafa allar dæg-