Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1925, Blaðsíða 54

Eimreiðin - 01.04.1925, Blaðsíða 54
150 SIQ. KR. PÉTURSSON eimreiðiN er maður sá þar sem Kristófer er«. Ég er sannfærður utf að þetta er rétt hermt. Honum er guðspekin hjartans mál og hann hefur óbilandi trú á henni sem andlegum aflvaka oS menningarauka. Mun það stafa af því, að hann telur hana hafa orðið sér til ómetanlegrar blessunar. Ég hygg, að þa^ sé hún, er sætt hefur hann við lífið. í hana hefur hann sótt lífsgleði sína og bjartsýni. Og hann er ekki einn um það. Starfsþol og viljaþrek Sigurðar er hvorttveggja óvanalega mikið. Og þegar tekið er tillit til þess, hve viðfangsefni hans hafa oft verið örðug, en hann vandvirkur, hlýtur það að vekja undrun og aðdáun, hve miklu hann hefur afkastað. Ég hef áreiðanlegar heimildir fyrir því, að stundum velur hann sér efni að morgni, sezt niður að skrifa, og hefur full-lokið heil' um fyrirlestri að kvöldi. All-langa fyrirlestra enska þýðir hann á íslenzku á fáum klukkustundum. Sumir þurfa heila viku til að ljúka einum fyrirlestri. Þá er Pegasus hans engin bykkja- Hann er fljótur í förum mjög. Hinn yndislega sálm: »Drott- inn vakir«, orkti Sigurður á einni klukkustund, og má þa^ kallast vel af sér vikið! Þessi mikla starfsorka hans á rót sína að rekja til þess, hve hugur hans er vel taminn. Honum veitir létt að einbeita huganum að einhverju marki, er hann kýs sér. Að sumu leyti hefur hann líka góð starfsskilyrð’ þarna í Laugarnesi. Hann er mátulega fjarri Reykjavík til þesS að truflast ekki að marki af borgarglaumnum, en hins vegar mátulega nærri henni til að afla sér nauðsynlegra gagna oS hjálparmeðala. Þeir, er standa mitt í straumröst borgarlífsins> verða stundum að hafa sig alla við til að láta hana ekk* trufla sig og sundra kröftum sínum, en oft og einatt er ómÖSu' legt að verjast því. Að vísu er Sigurður oft truflaður. Hann fær margar heimsóknir, því margir þurfa að tak við Sigur^ Kristófer. En meira mundi þó kveða að heimsóknum og Öðru ónæði, ef hann væri í sjálfri Reykjavík. Það er gaman að tala við Sigurð. í viðræðu nýtur hann sín bezt. Þýðlegt viðmóh hinn mikli fróðleikur hans og heilbrigði hans, fyndni hans oS meinlaus kýmni, — alt þetta hjálpast að til að gera hann a^' laðandi. Það er ekki ónýtt að leita ráða til hans í vanda'
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.