Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1925, Side 54

Eimreiðin - 01.04.1925, Side 54
150 SIQ. KR. PÉTURSSON eimreiðiN er maður sá þar sem Kristófer er«. Ég er sannfærður utf að þetta er rétt hermt. Honum er guðspekin hjartans mál og hann hefur óbilandi trú á henni sem andlegum aflvaka oS menningarauka. Mun það stafa af því, að hann telur hana hafa orðið sér til ómetanlegrar blessunar. Ég hygg, að þa^ sé hún, er sætt hefur hann við lífið. í hana hefur hann sótt lífsgleði sína og bjartsýni. Og hann er ekki einn um það. Starfsþol og viljaþrek Sigurðar er hvorttveggja óvanalega mikið. Og þegar tekið er tillit til þess, hve viðfangsefni hans hafa oft verið örðug, en hann vandvirkur, hlýtur það að vekja undrun og aðdáun, hve miklu hann hefur afkastað. Ég hef áreiðanlegar heimildir fyrir því, að stundum velur hann sér efni að morgni, sezt niður að skrifa, og hefur full-lokið heil' um fyrirlestri að kvöldi. All-langa fyrirlestra enska þýðir hann á íslenzku á fáum klukkustundum. Sumir þurfa heila viku til að ljúka einum fyrirlestri. Þá er Pegasus hans engin bykkja- Hann er fljótur í förum mjög. Hinn yndislega sálm: »Drott- inn vakir«, orkti Sigurður á einni klukkustund, og má þa^ kallast vel af sér vikið! Þessi mikla starfsorka hans á rót sína að rekja til þess, hve hugur hans er vel taminn. Honum veitir létt að einbeita huganum að einhverju marki, er hann kýs sér. Að sumu leyti hefur hann líka góð starfsskilyrð’ þarna í Laugarnesi. Hann er mátulega fjarri Reykjavík til þesS að truflast ekki að marki af borgarglaumnum, en hins vegar mátulega nærri henni til að afla sér nauðsynlegra gagna oS hjálparmeðala. Þeir, er standa mitt í straumröst borgarlífsins> verða stundum að hafa sig alla við til að láta hana ekk* trufla sig og sundra kröftum sínum, en oft og einatt er ómÖSu' legt að verjast því. Að vísu er Sigurður oft truflaður. Hann fær margar heimsóknir, því margir þurfa að tak við Sigur^ Kristófer. En meira mundi þó kveða að heimsóknum og Öðru ónæði, ef hann væri í sjálfri Reykjavík. Það er gaman að tala við Sigurð. í viðræðu nýtur hann sín bezt. Þýðlegt viðmóh hinn mikli fróðleikur hans og heilbrigði hans, fyndni hans oS meinlaus kýmni, — alt þetta hjálpast að til að gera hann a^' laðandi. Það er ekki ónýtt að leita ráða til hans í vanda'
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.