Eimreiðin - 01.04.1925, Blaðsíða 55
ElMRElDlN
SIG. KR. PÉTURSSON
151
!Í*'Hvss ég,
Ynd' ^1’ ^lnum Sluum v 111 uuiiii uit iu y wvj yvi Ui x iviiuiu vi
^ að gefa. En sjálfur vill hann sem minst þiggja af öðrum.
að hugkvæmni hans hafi komið mörgum
sinum vill hann alt til geðs gera. Honum er
iann
eða
er manna tómlátastur um að afla sjálfum sér sæmdar
annars ávinnings.
^ilfinr
--ningamaður er Sigurður Kristófer. En frábært vald
ald^' ^ann a 9e^' smu‘ ^e'r’ er hekkía hann hezt, se9iast
í 'rir ^ala se® hann reiðast. En tilfinningar hans koma fram
er u1123 kans a andlegum efnum, í djúpri lotningu fyrir því,
Því 3nn telur heilagt, í fórnfýsi hans og í skáldskap hans.
að','^jsurður er skáld gott. Á yngri árum gerði hann meira
b ?Vl Yrkja í bundnu máli en nú. Séð hef ég nokkur
1 efhr hann (í »Óðni« og víðar). Öll eru þau lipurt
'n °2 2efa innsýn í göfuga og viðkvæma skáldsál. Efast
, e«ki umi ag hann hefði orðið glæsilegt ljóðskáld, ef hann
hefði
^ýrkað ljóðadísina að nokkru ráði. En hann er glæsi-
]e ^ ijooaaisma ao noKKru raoi. o
u sháld í óbundnu máli. )afnvel í samtali og í blaðagrein-
b ernur skáldið í honum fram á sjónarsviðið. Hann er frá-
D*rlega
Samlíkin,
um
auðugur af samlíkingum, en hnittnar og frumlegar
gar eru aðal-uppistaða alls andríkis. Af þessum ástæð-
er og fyndni hans sprottin. Fyndni er skáldskapur. Því
að ^ ^est shalcl 9ela brugðið fyrir sig fyndni. Annars verður
eða SætileSa me^ Þessa tegund skáldskapar. Því fyndni
Sletni getur auðveldlega orðið að keskni. Gamanið
r *9ránað«. Sumir hafa fundið Sigurði það til foráttu,
g ann væri of glettinn. Ég held, að þær aðfinslur séu ekki
SVomiklum rökum bygðar. Annað mál er það, að margir eru
vart Vl^kvæmir> a^ þeir lelia það persónulega móðgun gagn-
m Ser, ef eitthvað er andað á þeirra eigin skoðanir. Og
b vSlr hjósa heldur hvassviðri reiðinnar en hljóðlátan andvara
eftir*11111131^’ ^S vei1 111 ^ess’ a® Sigurður sá einu sinni mikið
a , n°hkrum orðum, er hann beindi að einum skoðana-
þebj- æ®in9i sínum. Þar hafði hann þó þá afsökun, að hann
til 1 andstæðing sinn ekki neitt, en hafði þó nokkra ástæðu
a bykkjast, frá sínu sjónarmiði. Nú eru þeir, Sigurður og