Eimreiðin - 01.04.1925, Blaðsíða 29

EiMREI£>in
NÝNORSKT MÁL OG MENNING
125
samt
°S Sem a^Ur 6rU keir aÍ9erte9a sérstæðir. Þeir eru fyrst
þejr rems* einstaklinaar. Séu þeir styrkir og vaxandi, bera
tak^ e'ns s'na kyrði’ heldur brjóta leið öðrum og
jorj3 3 s'9 byrðar þeirra. Og þetta gera þeir ekki til að vera
ln9]ar, heldur til þess að fullnægja því djúpa og máttuga
Slnu eigin eðli. Séu þeir aftur á móti veikir og liggi leið
ehr^ n'^ur a v*ð> herða þeir sig í bitru sjálfsspotti, hella
g..' Sarin og grafa glottandi sína eigin gröf.
j 9ur Duuns byrja sumar á óljósum sögnum, svo sem
C!9ura,ar'0s eins og þær fara þær hvorki vel né illa
Vér Ventuie9um lesendaskilningi. Þær eru fyrst og fremst líf.
tefl' Ver^Um uuria varir við að höfundur standi á bak við,
og Pers°nunum fram og ráði orðum þeirra, athöfnum þeirra
s °rlögum. Og þessar merkilegu sögur eru skrifaðar á
eru U’ 9a9norðu máli. Höfundurinn talar fátt og persónurnar
0 * sIaWan margorðar — en mikið segja þær oft í örfáum
Urrt m ^'n setninS 9etur stundum svo víða sýn, að vér sjá-
. .ei{i{1 að eins sálarsvið þess sem talar, heldur birtast oss
sinu'r ^orti^ar’ °9 ver eY9Íum það, er framtíðin ber í skauti
e9^hUUn ^eiur si<rita{i fjölda bóka. Af fyrri bókum hans vil
vite 6 Z* neina tvert,I> ®Tre venner« og »Det gode sam-
*• En höfuðverk hans er ættarsagan mikla, »]uvikingar«.
^ru t>að sex bindi: »]uvikingar«, »1 blinda«, »Storbrylloppe«,
hefsVentVre<t’ ungdommen« og »1 stormen«. Fyrsta bindið
Ust 'me^ °liósum sögnum, og seinasta bindið gerist á síð-
um arum- Verð ég að láta nægja það. sem ég hef sagt hér
®tla SkficiskaP Duuns, því að það væri óðs manns æði að
m'Li S6r ' iam orÖum að rekja efni einstakra bóka. En hið
a heildarverk hans mun standa óbrotgjarnt, þá er flest
aj^ ð 1 norðurlenzkum bókmentum er gengið veg allrar ver-
alb^x ^ær' unun a^ býða þ®r á íslenzkt mál og vita íslenzka
g ý u lesa þær. Síðasta bók Duuns heitir »Blind-Anders«.
, endlr bók sú á, að beztu hæfileikar skáldsins séu enn á
eins a°raut' En Þa er iesnir hafa verið »]uvikingarnir«, er
°9 litið hafi verið yfir stórt og merkilegt lífsstarf — og
semnnum verður á að spyrja: Getur skáldið skrifað nokkuð,
ehki hverfur í skugga meistaraverksins mikla?