Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1931, Page 121

Eimreiðin - 01.10.1931, Page 121
EiMReiðin KREUTZER-SÓNATAN 433 UPP á móti áhættunni af því að barnið verði veikt og hræðsl- unni við óþægindi af slíku. Konurnar vega og meta hvort sé Pægilegra fyrir þær að eiga börn eða ekki, og komast að Peirri niðurstöðu að hið síðara sé miklu betra. Þær telja sér að vísu trú um, að þetta sé af umhyggju fyrir afkvæminu, og Se því bæði gott og lofsvert. En með því að hugsa þannig sVna þær sjg j allri sinni blygðunarlausu eigingirni. Móður- 9 eðin vegur ekki upp á móti kvíðanum við óþægindin af arninu. Þess vegna vilja mæðurnar helzt vera lausar við °rnin, sem þær annars mundu elska. í stað þess þannig að 0rna sér fyrir elskaða veru, fórna þær sjálfra sín vegna þess- ari veru, sem þær átlu að elska. Auðvitað ætti öllum að vera |0s‘. að þetta er svartasta eigingirni. En þér skuluð ekki halda, að menn hafi brjóst í sér til að ^ellast mæðurnar úr æðri og efnaðri stéttunum fyrir þetta. enn vorkenna þeim heldur það, sem þær kunna að þurfa _^S|9 að leggja fyrir börnin — og þær eiga mest læknunum a Þakka! Það getur illa sett strik í reikninginn meðal þess að S' S6m a ser manna sn1®- Msr Ó9nar a hngsa til alls þess gauragangs út af börnunum, sem á el<k fyrstu fjögur árin, sem við hjónin vorum gift. Við höfð- Þá eignast þrjú börn, og konan mín var alt af með önd- ■■^-Lhálsinum yfir því, að eitthvað yrði að þeim. Varla var e,n hættan yfirstaðin, er önnur kom í hennar stað, og þannig ijf u þe,la dag eftir dag og viku eftir viku. Ástandið á heim- u var líkast eins og á skipi í sjávarháska. Stundum fanst r reYndar eins og hún léti sér svo ant um börnin, til þess Seta betur náð sér niðri á mér; það gat komið sér vel r’r hana að bregða þeim fyrir sig, enda lét ég þá oftast an síga í deilunni. En annars var þessi óstjórnlega um- 99]a hennar fyrir börnunum engin uppgerð. Hún kvaldi ^ a S19 og píndi með sífeldum grillum út af börnunum, 0r! sem þau voru veik eða heilbrigð. Það var hreinasta a?a lyrir okkur bæði. Ást'9 en9ri konu, þótt hana taki sárt til afkvæmis síns. jj| ln þl afkvæmisins, sama tilfinningin og dýrið ber í brjósti þ, Ur|ga sinna, þörfin til að fóstra börnin, hlúa að þeim og ra þeim, alt þetta var konunni minni meðfætt, eins og 28
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.