Eimreiðin - 01.10.1931, Síða 121

EiMReiðin
KREUTZER-SÓNATAN
433
UPP á móti áhættunni af því að barnið verði veikt og hræðsl-
unni við óþægindi af slíku. Konurnar vega og meta hvort sé
Pægilegra fyrir þær að eiga börn eða ekki, og komast að
Peirri niðurstöðu að hið síðara sé miklu betra. Þær telja sér
að vísu trú um, að þetta sé af umhyggju fyrir afkvæminu, og
Se því bæði gott og lofsvert. En með því að hugsa þannig
sVna þær sjg j allri sinni blygðunarlausu eigingirni. Móður-
9 eðin vegur ekki upp á móti kvíðanum við óþægindin af
arninu. Þess vegna vilja mæðurnar helzt vera lausar við
°rnin, sem þær annars mundu elska. í stað þess þannig að
0rna sér fyrir elskaða veru, fórna þær sjálfra sín vegna þess-
ari veru, sem þær átlu að elska. Auðvitað ætti öllum að vera
|0s‘. að þetta er svartasta eigingirni.
En þér skuluð ekki halda, að menn hafi brjóst í sér til að
^ellast mæðurnar úr æðri og efnaðri stéttunum fyrir þetta.
enn vorkenna þeim heldur það, sem þær kunna að þurfa
_^S|9 að leggja fyrir börnin — og þær eiga mest læknunum
a Þakka! Það getur illa sett strik í reikninginn meðal þess
að S' S6m a ser manna sn1®- Msr Ó9nar
a hngsa til alls þess gauragangs út af börnunum, sem á
el<k fyrstu fjögur árin, sem við hjónin vorum gift. Við höfð-
Þá eignast þrjú börn, og konan mín var alt af með önd-
■■^-Lhálsinum yfir því, að eitthvað yrði að þeim. Varla var
e,n hættan yfirstaðin, er önnur kom í hennar stað, og þannig
ijf u þe,la dag eftir dag og viku eftir viku. Ástandið á heim-
u var líkast eins og á skipi í sjávarháska. Stundum fanst
r reYndar eins og hún léti sér svo ant um börnin, til þess
Seta betur náð sér niðri á mér; það gat komið sér vel
r’r hana að bregða þeim fyrir sig, enda lét ég þá oftast
an síga í deilunni. En annars var þessi óstjórnlega um-
99]a hennar fyrir börnunum engin uppgerð. Hún kvaldi
^ a S19 og píndi með sífeldum grillum út af börnunum,
0r! sem þau voru veik eða heilbrigð. Það var hreinasta
a?a lyrir okkur bæði.
Ást'9 en9ri konu, þótt hana taki sárt til afkvæmis síns.
jj| ln þl afkvæmisins, sama tilfinningin og dýrið ber í brjósti
þ, Ur|ga sinna, þörfin til að fóstra börnin, hlúa að þeim og
ra þeim, alt þetta var konunni minni meðfætt, eins og
28