Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1933, Side 44

Eimreiðin - 01.07.1933, Side 44
268 AUSTFJARÐAÞO.KAN EIMREIÐIN leit út fyrir það, að hann færi að rigna og kólna. Næðið var nú orðið ágætt — kríurnar voru fyrir löngu hættar að skoða hann sem óvin sinn. Auk þess voru evru hans orðin svo vön garginu, að hann tók ekki eftir því nema við og við. VIII. — Komdu og dragðu upp með mér bátinn, bölvaður asn- inn þinn! Hvert ætlarðu að ana? Heldurðu að það dugi að skilja við bátinn svona? — Æ, haltu nú kjafti! Sérðu ekki að ég er að koma? Þórður hrökk upp við þessi orð. Það lá við, að hann hent- ist upp úr grófinni, þar sem hann lá, en hann áttaði sig í tíma og lá kyr. Loks voru menn komnir í hólmann, en ekki frá prestssetrinu. Hann þekti vel báðar raddirnar, það voru þeir Bjarni og Hjalti, strákarnir frá Kirkjubólshjáleigu. Hafði prestur sent þá? Og það um miðja nótt? Ótrú- legt var það. Nú höfðu þeir lokið við að setja bátinn. Ekki var það næsta langt, sem þeir höfðu dregið hann upp. Þeir flýttu sér síðan upp á hólmann og stefndu í öfuga átt, við staðinn sem Þórður lá í, alveg eins og hann hafði reiknað út, að allir kunnugir gestir mundu gera. Hann lyfti höfðinu með gætni, svo hann gæti séð þá betur — og bátinn. Þetta var ekki Kirkjubólsbáturinn, og strákarnir voru með stóra ullarþvotta- körfu á milli sín! Þórði var þegar ljóst, að hér voru ekki sendi- menn klerks á ferð — þeir komu í sömu erindum og hann! Fyrst þegar hann varð þeirra var, hafði hiti hlaupið um hann allan. — Nú skalf hann eins og hrísla. Þeir voru að beygja fyrir Hræðuhólinn svo kallaða. Ef þeir beygðu sig nú, þá bæri hólinn milli þeirra og bátsins. — Og þeir settu niður körfuna og beygðu sig.---------- Þórður spratt upp eins og elding og hljóp til bátsins, rendi honum á flot í einu átaki, reri nokkur áratog eins og vitlaus maður — út fyrir hólmann, unz klettinn bar á milli. Því næst lagði hann inn árarnar og fleygði sér niður í bátinn. Eftir stundarbið heyrði hann óp og köll og formælingar strákanna. Nú höfðu þeir saknað bátsins, en ekki komið auga á hann ennþá. Atti hann að gefa sig fram ? Hann gat sloppið héðan af. Nú höfðu þeir komið auga á bátinn. Þórður heyrði þá
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.