Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1933, Page 59

Eimreiðin - 01.07.1933, Page 59
eimreiðin KAFLAR ÚR SAN MICHELE 283 »Nú hefurðu aftur drukkið þig fulla, Flopette*, sagði ég, »langar þig til að fara norður og niður umsvifalaust?* »]á«, svaraði hún hásri röddu. »Það getur varla orðið verra bar en hér«. *Þú lætur þér ekki mjög ant um hverja þú umgengst«, nöldraði Norström og horfði með viðbjóði á vændiskon- urnar tvær. »Eg hef kynst verri manneskjum en þessum tveim«, sagði ég. »Auk þess er ég læknir þeirra. Þær hafa báðar tekið holdsveiki nútímans, absintið flýtir fyrir þeim, og áður en langt um líður hafna þær á St. Lazare eða í göturæsunum. Þær v>lja að minsta kosti ekki sýnast annað og meira en þær eru. Þú mátt ekki gleyma því, að þær eiga karlmanni það að þakka, hvernig komið er fyrir þeim, og að annar karlmaður stendur tariia yfir á næsta götuhorni og tekur af þeim peningana, sem við gefum þeim. Þær eru ekki eins slæmar og þú held- Ur> þessar vændiskonur, þær halda áfram að vera konur til s'ðustu stundar, með öllum sínum göllum, já, og jafnvel sum- um kostunum líka, sem eftir verða, þótt fallnar séu. Þótt ótrú- legt sé, geta þær meira að segja orðið ástfangnar í göfugustu ^erkingu þess orðs, og átakanlegri sjón er ekki til. Eg hef 0rðið fyrir því, að vændiskona varð ástfangin í mér. Hún varð óframfærin og feimin eins og ung stúlka, gat jafnvel stokk- r°ðnað undir farðaskáninni. Þessi ógeðslega kvenvera þarna v*ð næsta borð hefði meira að segja getað verið prýðilegasti kvenmaður, ef hún hefði haft tækifæri til þess. Ég skal segja tér sögu hennar«. Við leiddumst niður eftir strætinu, og ég byrjaði söguna. »Manstu«, sagði ég, »eftir kvennaskólanum í Passy, sem sankti Theresu-systurnar héldu og þú heimsóttir ásamt mér í lyrra? Við fórum þangað til þess að vitja þar sænskrar stúlku, sem dó úr taugaveiki ? Það tók önnur stúlka taugaveikina tafna í skólanum skömmu seinna, og ég var sóttur til hennar. Hún var frönsk, í kringum fimtán ára gömul og ljómandi falleg slúlka. Kvöld eitt, þegar ég var að fara úr skólanum, ávarp- aði kvenmaður mig, eins og svo algengt er hér í París. Hún hafði verið á stjái á gangstéttinni andspænis húsinu. Ég Sa9ði henni kuldalega að láta mig í friði, en hún bað mig
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.