Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1933, Page 120

Eimreiðin - 01.07.1933, Page 120
EIHREIÐIN Frá landamærunum. [Eimreiðinni er þökk á stuítum frásögnum af dulrænni reynslu- manna og öðru skyldu efni, og mun Ijá því efni rúm cftir því senr ástæður leyfa]. Óþægilegur fvrirburður. í næstsíöasta hefti var nokkuð skýrt frá dulargáfum miðilsins Andrésar P. Böðvarssonar, eftir gögnum, sem hann lét eftir sig í handriti, og skal hér til viðbótar birt ein fyrir- burðarsagan úr safni hans, sem er staðfest af einum þeirra, er hann sagði hana, auk þess sem ekkja hans, Salvör Ingimundardóttir, sem sjálf tók á móti manni sínum kvöld það, er atburðurinn gerðisf, er reiðubúin að staðfesta, að atburður- inn sé rétt skrásettur eins og Andrés sál. sagði hann, þegar eftir að hann gerðist. Sagan er á þessa leið: „Það var veturinn 1927, að ég hafði farið einn í Ieikhúsið vegna þess, að konan mín hafði ekki á- stæðu til þess að koma með mér. En yfirleitt reyndi ég sem minst og hægt var að vera einn á ferð, vegna þess að ég varð mjög oft fyrir óþægilegum áhrifum. En í þetta sinn brá ég út af þeirri venju. A heimleiðinni var ég mjög hugs- andi út af því, sem gerst hafði á sýningunni, svo að ég hafði ekki minstu áhyggju út af því, að ég væri einn mfns liðs. En þegar ég beygði fyrir hornið á Vonarstræti og Suðurgötu, þá tek ég eftir því, að á hlið við mig gengur karlmað- ur. Ég greikka dálítið sporið, svo að ég kemst fram fyrir hann, en þegar ég beygi af Suðurgötunni upp á Sólvallagötu, þá er hann aftur á hlið við mig. Mér þótti þetta dálítið kynlegt og fór að virða manninn fyrir mér, og var út- lit hans í fæstum orðum þetta: Hann var á hæð við mig, breið- vaxinn og ruggaði dálítið í gangi, líkt og sjómenn gera, andlitið var toginleift og skegglaust, en augnalit og andlifsdræíti gat ég ekki greint. Hann var í bláum fötum, sem leit út fyrir að væru nýtekin upp úr kistu eða kofforti, því svo hrukk- ótt og óslétt voru þau. Hann var með enska húfu á höfðinu, og hallaðist hún út í hægri vangann, svo að ég sá, að hárið var dökk- leitt og hrokkið, en um hálsinn hafði hann það, sem margir véla- menn eru vanir að nota til a6 þurka af vélum með, en sem ég ekki þekki heiti á, en líkist mest tvisti. Þegar þessi úttekt á mann- inum var um garð gengin, vorum við komnir upp á brekkuna. Mér fanst ekkert grunsamlegt við ná- ungann og varð ekki var við nein áhrif. Þar af leiðandi hélt ég ró- lega áfram göngu minni vestur gbf' una. Þegar ég átti eftir nokkra faðma heim að heimili mínu, lít e2 snögt um öxl, og er þá maðurinn alveg á hælunum á mér. Þá fyrst vaknar hjá mér grunsemd um,
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.