Eimreiðin - 01.07.1954, Page 45

KÍNVERSKUR M Ú R.
Ég var hlaðinn af þúsundum þræla
á þúsundum ára,
yfir ómælda, örfoka sanda
og ógnandi fjöll.
í helregni titrandi tára
og tærandi ótta
var skráð mín sköpnnarsaga
öll.
Ég var liatursins liervirki milli
heimsálfa tveggja,
aðskildi austrið og vestrið
í andstæður tvær.
Hið ögrandi vald minna veggja
gat varið minn hluta
af heiminum, þangað til þetta
í gær.
Ég var þrásetinn þúsundum herja.
í þrályndri lieimsku
þeir skutu á mig milljónum skota,
en skertu mig ei.
Hér hera þeir beinin í gleymsku,
ég har af þeim sigur.
Ég skil ekki þetta, sem skeði.
Nei.
Yfir sólgulan sandinn í vestri
kom syngjandi telpa ,
og snerti mig litlum lófa
létt eins og hlær.
Hver var þessi vogaða stelpa?
Ég veit ekki meira,
nema ég féll henni að fótum
í gær.
Rósberg G. Snœdal.