Eimreiðin - 01.07.1954, Side 64

216
ÖLAFUR 1 HVALLÁTRUM
EIMREIÐIN
skaparmaður og rausnar, prýði og stoð sveitar sinnar og sómi
stéttar sinnar. Stendur hann mér jafnan fyrir hugarsjónum sem
gildur og glæsilegur fulltrúi hins sannasta og traustasta í Breið-
firðingum hinnar eldri kynslóðar. Stóð hann þar fremstur og
bar hæst um kosti og manndóm þeirra, sem ég kynntist. Og
engum hef ég kynnzt áður né síðan Breiðfirðinga, er þar hafi
náð að þoka honum um set.
*
ARGENTlNSKT LJÓÐ.
Eitt blikandi vatn undir bládirnmu heiSi,
þar bambusinn seilist í stjarnanna mynd —
hinn nauSandi laufblœr i nýsvœfSum rneiSi
— og náttin, sem speglast í auga þíns lind.
Þar brosandi hjalar viS blóm þinna IjóSa
hiS bleikfáSa tungl, er þaS lyftist úr sjá,
meS hjúfrandi kœrleik á kvöldinu hljóSa
þaS kveSur þér orSlausan söknuS og þrá.
Og sefa þins andvörp um sjóngeiminn rúman
meS svifhraSa lyfta þér himnanna til.
— Já, caigu þín — kvöldiS — einn söng eftir Schumann —-
— og sofna viS barm þinn er allt sem ég vil.
(Leopoldo Lugones: Quinteto de la luna y del mar).
Þórhallur Þorgilsson þýddi úr spönsku.