Eimreiðin - 01.01.1965, Blaðsíða 95

EIMREIÐIN
83
andi staðreynd, einnig utan veggja
þess ..
Undir þessi aðvörunarorð er
vissulega ástæða til að taka, Nor-
ræna húsið má aldrei verða stein-
gerfingur, heldur lifandi stofnun,
tengiliður norræns samstarfs og
menningarlífs. Það er sprottið af
sama stofni og norrænu listverð-
launin og hinn fyrirhugaði noi-
ræni menningarsjóður, og vonandi
verður þetta þrennt „lifandi stað-
reynd" um langa framtið.
Smnvers
Japanir eiga sér hátt, sem er enn þá samanþjappaðri en íslenzk rímnaerindi
°g styttri en afhending. — I>eir gæta jtess einnig að láta þar enga vísu styðja
aðra. Sérhvert erindi á að vera sjálfstætt að efni og bera fram fullgerða mynd
innan sautján atkvæða. Mál þeirra er sagt áherzlulítið, bragliða gætir ekki, rím
skortir, - stuðla þarf ekki að nefna.
Hér er tilraun til að íslenzka áðurnefnda smástökugerð Japana.
I
Blóm við hæjarvegg,
brostinn knappur reynitrés.
Loks reis vor á legg.
III
Hangir hélurós,
hrímar völlinn nýsprottinn,
leggur lækjarós.
II
Lítilmennska mín,
minna liðnu árafjöld
lokar leið til þín.
Sigurður Jónsson
frá Brún.
IV
Liðin eru ár
æska flúin, treysta, þrek,
kolli horfið hár.