Eimreiðin - 01.09.1965, Qupperneq 37

EIMREIÐIN
233
Englandi. Hann gerði sér því eftirmynd af undraheimi Omars,
annan undraheim þar sem eyjarskeggjar á Matahiva drekka madu-
uut vín, ímyndað hnotuvín, og berja bhghons, hljóðfæri, sem er
mit:t á milli pjáturdósar og trumbu. Lengra náði hugmyndaflugið
ekki í þann tíð og mikilvægi þessara fyrstu skáldsagna hans og
kvæða í æsku, er að finna í seinni verkum hans, hvernig hann
hagnýtir sér þar og aðhæfir athuganir og dagdrauma úr æsku:
hvernig stórfiskurinn — og hryggur hvalsins — í fyrstu sögu hans,
er enn á ferðinni í „The Dry Salvage"; tari-kjarrið, þar sem eyjar-
^heggjar vekja Magrude — og einiviðurinn í „Ash-Wednesday“, sem
jomfrúin situr undir með hvítu hlébarðana þrjá; eða siðbótarkenn-
tngtn í frásögninni af svöllurunum í fyrsta jólakvæði hans — og
vtðvörun hans fyrir áratug síðan „The Cultivation of Christmas
Tree“, hvernig barnaskapurinn breytist þar í bernskusýnir.
Sambandið á milli þessara æskuverka hans í „Smith Academy
Record“ og hinna síðari, leynir sér ekki við athugun. Nú, þegar
hann er látinn, hvað getur það þá dregizt lengi, að þeim verði veitt
verðskulduð athygli og skoðuð svo gaumgæfilega, að fyllt verði það
hil, sem enn er autt í rannsókninni á Eliot og verkum hans?
Vinsældir íslenzka hestsins
hók Ursúlu Brúns, „Heissgeliebte Islands-Pferde“ hefur vakið töluverða at-
hygli á íslenzka hestinum úti í Evrópu. í umsögnum, sem birzt hafa um bókina
segir meðal annars:
Ursúla Brúns skrifar um íslenzku hestana svo fjörlega og af svo miklum
alluga, að allir hestavinir hljóta að hrífast með og finnast lýsing hennar líkari
draumum en veruleika. Og þó er þetta veruleikinn sjálfur... íslenzki reið-
hesturinn hrífur jafnt karl sem konu og ekki sízt æskuna, þegar hún hefur
hynnzt hestum og reiðmennsku. Þá er vakin athygli á myndum bókarinnar,
en þær eru um 80, en alls er bókin 160 blaðsíður.