Eimreiðin - 01.09.1965, Page 65

Gömul saga
Eftir
Sigurjón Jónsson.
Eg man þá morgunstundu og morgunsólar koss
°g nýrrar aldar niðinn við Nýjabæjar foss.
Eg kvað í köpp við ána og kunni á því lag
að yrkja eins og fossinn einn endalausan brag.
^g orkti allt í baiminn og enginn vissi það
hvað ég við ána og fossinn í æsku minni kvað.
Og nýrrar aldar niðinn ég nam sem hjartans mál,
því skáldin þá ég skildi og skáld var þjóðar sál.
Svo árla dags á ferli var engi nema ég.
í*að er og var mitt yndi um ævilangan veg.
Nú þurfti ég að þekja með þökum lítið flag,
ég vildi að væri lokið þ\ í verki um miðjan dag.
Ég þurfti og að yrkja um annað stærra tún
því hlíðin öll var eftir að efstu fjallabrún.
Svo var ég einn að verki og vissi að þorpið svaf,
en formenn voru farnir að fiska út á haf.
Og þó var þarna hreyfing því þegar upp ég leit
ég sá þar formann fara úr íiskimanna sveit.
Og eins og aðrir formenn hann átti sína skel,
þótt flestir fengju lítið hann fiskað gat oft vel.