Eimreiðin - 01.05.1969, Síða 31

háskói.abréf frá laganema
101
jakkaföt. Svart hár. Svart lagasafn, sem hvikular liendur eru sífellt
að færa til á púltinu. Þykkar varir, með þeirri neðri slapandi, brosa,
þegar hugurinn vill vera alvarlegur og vís versa. Litið á skakk að
þeim, sem hugurinn var hættur við að líta á; andlitið með svartri skegg-
rot, kinnum teknum að síga, svört augun með ógagnsæisgljáa. Röddin
bás, stundum næstum skræk, líkt og kennarinn engist milli þess, sem
hann á ólokið við að segja til þess að mál lians hafi meiningu, og hins
sem leitar á hugann. ,,Sem að . . . sem að . . . sem að . . . hitt er
svo vitaskuld . . . (síðan kemur orðið, sem hann var að leita að í sín-
um kontrapunktíska heila) GRANDLEYSI." En enginn man svo
langt, að liann nái að skeyta þessum síðkomna tengilið inn í orðhaug-
inn; hann tilheyrir fortíðinni sem brot einhvers, sem aldrei varð. Og
áfram er haldið; lok næstu setningar slengjast framyfir inntak hennar
og koma fram næst á eftir þess „sem að“; inntakið hefur þar af leið-
andi glatað hinni ætluðu merkingu og fengið aðra. Uppá þetta verður
að lappa; það er brosað afsakandi meðan leitað er að meðalvegi milli
þess, sem ætlunin var að segja og hins, sem búið er að segja. Og keðju-
verkunin varir út tímann. Kjarninn er aldrei sagður, aðeins samteng-
ingar og orðaglefsur. Hér er um að ræða einhvers konar ofboðslega
hógværð yfir þekkingu sinni, þannig að þekking sú, sem maðurinn búi
yfir sé svo ómerkileg að hans áliti, að það taki því alls ekki að nefna
það. Þetta virðist honum verða ljóst í hvert sinn, sem hann er að því
kominn að láta hana í ljósi. Skýrast kemur hæverskan fram, þegar
vitnað er til laga og hæstaréttardóma með tölulykjum. Það er gert
beinlínis til að nemandinn skrifi tölurnar niður og tilgangurinn fer
ekki milli mála. En framsetningin: málið teygist skyndilega; hann tal-
ar hægar, og kófsveittur (kaldur sviti, hrollur) grípur maður þessa augna-
bliksstund til að grubbla upp samhengið í því, sem nýlokið var við að
segja, jafnvel ná því í tengsl við meginatriði annars efnis, sem komið
hefur fram í þessum tíma, já, í þessum augnabliksblota fjarlægjast
hugrenningar manns línuna og kannski vaknar sem snöggvast von um
að maður nái saman endum þess, sem kennarinn hefur sagt, og hins, sem
meður hefur sjálfur lesið, þá er leifturhratt slegið fram tilvitnun í
lagasafnið hvíslandi rómi og því næst þrír hæstaréttardómar nefndir
hver á eftir öðrum, líkt og skotið sé af vélbyssu með hljóðdeyfi, og svo
farið á hrokabullandi kaf í annað efni, hikstandi líkt og straumhvörf
hafi orðið í lífi fræðarans á þessari stundu og hann sett sér að verða mál-
fræðingur
Hvernig verður því lýst að sitja undir fyrirlestrum slíkra manna
margra hlutverka? Verknaður, sem framkvæmdur er tvisvar sinnum
fjörutíu og fimm mínútur á dag með akademísku korteri á milli, næst-
um alla daga vikunnar næstum því samfleytt í sjö mánuði. Og hafa
aldrei sagt orð meðan á þessum tímum hefur staðið, utan tvö, þó sam-
J-tmtsbókasafniÁ
á /fkureyri