Eimreiðin - 01.05.1969, Qupperneq 83

GRETTIR ÁSMUNDSSON
158
þetta unnið og má með eindæm-
um telja, en hvað var meira tíð-
inda um þetta mál.
Grettir: Kaupmönnum þótti nú
stórum betra, er þeir höfðu eld-
inn. En næsta morgun, er við
vildum finna þá, er fyrir eldun-
um réðu, fundum við bara ösku-
hrúgu eina. Töldu skipverjar
mig hafa unnið það níðingsverk
að brenna þá inni, er þarna voru
fyrir. En það var hin mesta lygi.
Konungur: Ekki er ofsagt um gæfu-
leysi þitt Grettir, en hvað fyrir
manna er ætlað að þar hafi inni
brunnið?
Þorfinnur: Það er talið, að verið
hafi bræður tveir Þorgeir og
Skeggi, synir Þóris í Garði í Aðal-
dal og muni hafa ætlað á yðvarn
fund.
Konungur: 111 tíðindi segið þið. Er
Þórir bóndi vinur vor og er mik-
ill skaði að slíkum mönnum sem
sonum hans, og þung sök að
þeim kveðinn, er hér á hlut að.
En verið getur, að þetta hafi ver-
ið óviljaverk.
Grettir: Allir lifðu þeir, er eg
komst út með eldinn. Vil eg nú
bjóða mig til slíkrar undanfærslu
er yður þykja lög til standa.
Þorfinnur: Líta mætti og á það
konungur, að Grettir vann þarfa-
verk mikið, er hann drap útlaga
yðar, Snækoll víking, er hann
vildi gjöra Einari bónda hirð-
manni þínum svívirðu.
Konungur: Víst var það þarfaverk
og gjarnan viljum við unna þér
Grettir að bera járn fyrir þetta
mál, ef þér verður þess auðið.
Grettir: Það líkar mér allvel og
skyldi slíku skjótlega að unnið,
því illt er að fasta lengi til járns-
ins.
Konungur: (Stendur upp). Öll um-
sjá þess skal falin Sigurði bisk-
upi. Skulum vér nú ganga á hans
fund.
Tjaldið.
Annað atriði. (Sama svið).
(Konungur og Þorfinnur eru á svið-
inu).
Konungur: Hefur nú Grettir fast-
að og gjört þær skriftir, er hlýða
þykir svo hann sé þess umkom-
inn að bera járnið?
Þorfinnur: All erfiðlega hafa hon-
um gengið skriftirnar, og ekki
veit eg hversu trútt er um föst-
una, en svo búið verður þó að
standa.
Konungur: Víst verður hér auðna
að ráða, og vil eg að Grettir
verði leiddur fram. (Tveir kór-
djáknar koma með Gretti í hvítri
skikkju).
Grettir: Ekki veit eg hversu tiltekst
með járnburðinn, er mér annað
betur hent en föstur og bæna-
hald, en þó er eg nú albúinn til
skýrslunnar.
Konungur: Unna viljum vér þér
Grettir hins bezta til lausnar
þínu vandræði. (Við Þorfinn).
Og göngum til kirkju og hefjum
messusöng meðan járnburðurinn
fer fram, en hvaða förustrákur er
hér óboðinn kominn á vorn
fund.
Ókunnur strákur: (Snarast inn).