Ægir - 01.01.1941, Blaðsíða 31

Æ G I R
25
*
Tafla IX. Síldveiðin 1940.
tc ra lO 3 2 02 2 *02 02 l
‘S .a ~ c 3 <U cn > 'B £ C/3 02 Xlatje: b 3 >i O *<u c/3 g rt xö 8 -c t* ■—* CQ ‘02
tn. tn. tn. tn. tn. tn. tn. hl.
Vestíirðir og Strandir » 3 355 » » )) 551 3 906 450 803
Siglufjörður, Sauðárkr., Hofsós .. iii 48 927 16 205 1 673 2 341 972 70 529 862 671
Eyjafjörður, Húsavik, Raufarhöfn » 8 673 4 988 39 )) 1 232 14 932 1 034 191
Austfirðir » )) )) )) )) )) )) 117 666
Sunnlendingafjórðungur » )) » )) )) 600 600 11 407
Lokaskýrsla 1940 411 60 955 21193 1 712 2 341 3 355 89 967 2 476 738
— 1939 68 514 79 269 37 649 44 400 16166 14 992 260 990 1 169 830
— 1938 107 966 52 920 111 001 47 995 17 288 10 509 347 679 1 530 416
mjög í óvissu um sölu síldarinnar af
þeim orsökum, sem um getur í upphafi
þessa kafla. En er ríkisstjórnin hafði
lekið á sig að ábyrgjast lágmarksverð
til síldarsaltenda, er nam kr. 42 fyrir
heiltunnu saltsíldar, var ekkert því til
fyrirstöðu lengur, að söltun gæti hafizt,
því nóg var til af síldinni. Eina salan á
síld, sem tekizt hafði fyrir þennan tíma,
var sala á 25 þús. tn. matjessíldar til
Randaríkjanna. Tilraunir höfðu verið
gerðar til að selja síld til Svíþjóðar, eu
þar stóð á leyfi Euglendinga til að fá að
flytja þangað þá 'síld, sem Svíar vildu
kaupa. Þrátt fyrir þetta, liófst söltun
þegar er leyfi Síldarútvegsnefndar var
veitt. Að söltunin yrði á borð við það,
sem hún hafði verið árið á undan, var
að vísu útilokað, í fyrsta lagi vegna
þess, að birgðir af tómum tunnum voru
takmarkaðar. Var talið, að alls hefði
verið til um 170 þús. tómar tunnur, er
söltunin hófst, en miklir erfiðleikar
voru á að fá keyptar tunnur utaulands
þar sem England var eina landið, seni
úér kom til greina. í öðru lagi hindraði
ovissan um sölima söltun í eins stórum
stíl og áður. l
Alls nam þvi söítunin aðeins 89 967
tn. á móti 260 990 tn. á fyrra ári og
347 679 tn. árið 1938.
Um leið og Síldarútvegsnefnd leyfði
söltun, setti hún einnig lágmarksverð á
l’ersksíld lil söltunar og sömuleiðis á
saltaða sild til útflutnings. Eftirfylgj-
andi tafla sýnir þetta lágmarksverð, og
til samanhurðar verðið eins og það var
ákveðið á fyrra ári.
Eins og taflan sýnir, er verðið breyti-
legt eftir verkunaraðferðum. Það gefur
að skilja, að misjafnlega mikið fer í
Iiinar einstöku verkunaraðferðir. I ár
voru það einkum 2, sem mest af sild-
iuni var verkað í, en það var hausskorin
og slógdregin saltsíld (Svíasíld) og Mat-
jes. Verðið hefir hækkað æðimikið
samanborið við fyrra ár. Á fersksíld-
inni nemur hækkunin milli 80 og 90%,
en útflutningsverðið er um það bil þre-
falt á við árið áður. Þess ber þó að geta,
að þessi verðákvörðun nefndarinnar gat
ekki staðizt þegar til kom, þar eð verðið,
sem fékkst fyrir síldina, varð ekki eins
hátt og gerl hafði verið ráð fyrir.
Reyndar hefir verðið á matjessíldinni
staðizt og mun meira að segja hafa