Ægir - 01.01.1941, Blaðsíða 46

40
Æ G I R
10. Beitufrysting'.
Beitufrysting var nokkuð minni á ár-
inu en á fvrra ári, eins og tafla XIX
sýnir.
Heildarmagnið er um 500 smál. minna
en á fyrra ári, en þó nokkuð meira en
árin þar á undan. Hinsvegar er beitu-
notkunin mjög mikið meiri nú en áður,
vegna mikillar þátttöku í fiskiveiðun-
um. Raunar munu fleiri jbátar stunda
dragnótaveiðar og botnvörpuveiðar nú
en áður befir tíðkazt, en þrátt fyrir það
munu línuveiðar verða meira stundaðar
á komandi vertíð en mörg undanfarin
ár. Aftur á móti var á s. 1. hausti notuð
meiri iieita en undanfarin ár á þeim
tíma árs, en róðrar voru þá viða mikið
stundaðir. Langminnst hefir frystingin
verið í Austfirðingafjórðungi og hefir
svo verið um imörg undanfarin ár.
Reyndar hefir það þætt nokkuð úr, að
i janúarmánuði hins nýbyrjaða ái's, hefir
verið allgóð síldveiði á Fáskrúðsfirði, og
var síldin fryst lil beitu, svo að útlitið
fyrir fjórðunginn batnaði eitthvað við
það, en horfur eru á, að beituvandræði
geri vart við sig á velrarvertíð n. k. á
Suðurlandi, og verður nú ekki liægt að
grípa til þess, sem oft befir verið gert
áður, að fá síld frá Noregi.
Ivemur nú í ljós, sem og oft áður, að
fyrirkomulagið á beitumálunum hjá
okkur er ekki eins og vera skyldi, hjá
svo mikilli síld- og þorskveiðiþjóð. Um
mörg undanfarin ár hefir það tíðkazt,
að flytja inn beitusíld frá Noregi, hafi
beituskortur orðið, en slikt befir komið
fyrir æði oft, einkum á Austurlandi.
Síðasta Fiskiþing tók þelta mál fyrir
og komu jþar fram tillögur, sem virðast
benda í rétta átl. Gengu þær út á það,
að við fetuðum í fótspor Norðmanna og
létum komu upp beituforðabúri og væri
Tafla XIX. Beitufrysting (síld og kol-
krabbi) árin 1937—1940.
Fjórðungar 1940 ■'g 1939 l‘g 1938 kg 1937 kg
Sunnlendinga 2 032 500 2 059 900 1 230 400 918 400
Vestfiröinga . 580 000 862 000 369 000 275 500
Norðlendinga 334 500 559 800 751 200 206 000
Austfiröinga . 140 700 99 000 97 300 79 100
Samtals 3 087 700 3 580 700 2 447 900 1 479 000
það rekið af hinu opinbera, og var
stungið upp á, að Síldarverksmiðjur
ríkisins önnuðust reksturinn.
Hvað sem annars nxá segja um vand-
kvæðin á því að reka slíkt forðabúr, þá
hefir þó hér verið bent á leið út úr
ógöngunum, sem vel er þess verð að
lxún sé gaumgæfilega athuguð, hvort sem
nú það fyrirkomulag verður liaft, sem
þingið stakk upp á, eða eitthvað annað,
sem þvkir bentara. En um það bljóta
allir að vera sammála, að við svo búið
má ekki standa.
11. Skipastóllinn.
Á seinni árum hefir það færzl í vöxl
að stærri vélbátar væru smíðaðir bér á
landi.
Árið 1939 voru smíðaðir 16 bátar yfir
12 smál. Vegna styrjaldarástandsins og
erfiðleika með aðdrátt á efni voru smíð-
arnar nokkru xttinni árið 1940, en þá
voru smíðaðir 7 vélbátar yfir 12 smál.
og var sá stærsti þeirra, Richard, 90
smál. smíðaður á ísafirði. Þessir 7 bátar
bafa verið smíðaðir á eftirtöldum stöð-
um: Njarðvík 2, ísafirði 2, Iveflavík 1,
Akranesi 1 og Eyrarbakka 1.
Skipakaup frá útlöndum voru einnig
allmikið minni nú en á fjTra ári, og eflir
að Norðurlöndin bafa dregizt inn í