Ægir - 01.01.1941, Blaðsíða 36

Æ G I R
30
stunduðu 7 ísfiskveiðar og lögðu fiskinn
i e. s. Heklu, sem síðar flutti hann út.
Voru úthaldsdagar þeirra við þessar
veiðar alls 194.
Lifrarmagn togaranna eftir árið nam
að þessu sinni 28 237 föt, en 24 799 á
1‘yrra ári. Að lifrarmagnið varð svo
jnikið, þrátt fyrir það að saltfiskveiðar
voru litið stundaðar, kemur til af því hve
úthaldstíminn var langur. Skiptist lifr-
armagnið nú jafnar á allt árið en áður.
Þó mun lifrarmagnið vera mest á sið-
asta ársfjórðungnum, en þá var minna
um að togarar keyptu hátafisk en l. d.
á vetrarvertíðinni.
Úthaldstími togaranna á árinu var
með lengsta móti, og er sennilegt að
hann liafi aldrei verið jafn langur. Alls
var liann 11 899 dagar, en meðaltími á
skip var 340 dagar. Lengsti úthaldstími
á skip var 366 dagar og er þá ekki hægt
að gera hetur. En stvlzti tími var 244
dagar.
Það er óhætt að segja, að afkoma tog-
áranna hafi undantekningarlaust verið
með ágætum á árinu. Veldur ])ar meslu
um liið háa verð á ísfiskinum.
5. Isfiskssalan.
Meiri isfiskssala hefir átt sér stað á ár-
inu heldur en nokkru sinni áður síðan
togaraútgerð hófst hér á landi. Orsökin
var hin ört vaxandi eftirspurn eftir fiski
í Bretlandi og ,'síhækkandi verðlag á fisk-
inum. I töflu XI. er yfirlit yfir ísfisks-
veiðar togaranna á árinu og kemur þar
fram, live mikil þátttaka hefir verið af
þeirra hálfu. Alls jfóru togararnir 489
ferðir með isfisk á árinu, en 161 á árinu
á undan, þar af 141 til Englands.
Meiri hluti logaranna stundaði þessar
veiðar eingöngu og eitt skip liafði 366 út-
lialdsdaga á isfisksveiðum. Meðalsala í
ferð vfir allt árið nam £ 4946. Fyrir slríð-
ið, fvrstu 8 mánuði ársins 1939, var með-
alsalan £ 1193. Allar sölurnar fóru fram
i Englandi, þar sem siglingar til Þýzka-
lands voru algerlega útilokaðar á árinu,
en síðustu sölurnar höfðu farið þar fram
í nóv. 1939.
Tafla XII. gefur yfirlit yfir ísfiskssölur
togaranna á árinu, samanhorið við fyrra
ár og hvernig þær voru á hverjum mán-
uði.
Litlar hrevtingar urðu á fjölda ferð-
anna eftir mánuðum. Á fyrri árum voru
að öllu jöfnu flestar ferðir í janúar, en
frá því í marz og fram i ágúsl voru ann-
aðhvort engar eða örfáar ferðir, þar sem
á þeim tíma stóðu jyfir sallfisks- og síld-
veiðar. Siðasla ársfjórðunginn fjölgaði
svo aftur ferðunum og voru þá flestar i
desember. Árið 1940 sýnir aftur á móti
allt aðra mynd. Þá skiptist tala ferðanna
æði jafnt niður á alla mánuði ársins, en
meðaltal þeirra á mánuði var rúmlega 40.
Flestar ferðir voru í maí, 51, en fæstar
i desember, aðeins 30, en þá var tregfiski
i botnvörpu þar eð aðalveiðisvæðin voru
lýst hættusvæði og mjög erfitl að fá
keyptan bátafisk, af sömu ástæðu.
Sölurnar fóru mjög hækkandi á árinu
og var meðalsala i desember rúmlega
helmingi hærri en í janúar, en í desem-
ber var hún hæst £ 8 424, en það er nm
8 sinnum hærra en meðalsala í Eng-
landi fyrstu 8 mánuði ársins 1939, eða
áður en slríðið brauzt út.
Auk togaranna fluttu línugufuskip og
mótorskip mikið af ísfiski til Englands
á árinu. Hér var um að ræða skip, sem
eingöngu keyptu fisk til útflutnings, en
öfluðu ekkert sjálf. Tafla XIII sýnir þátl-
töku þessara skipa i ísfisksölunni.
Alls voru skipin 41, sem þátt tóku i
flutningunum og fóru 314 ferðir. Meðal-
sala þeirra i ferð nam £ 2 556 yfir allt