Ægir - 01.02.1946, Síða 32

54
Æ G I R
Tafla XVII. Síldveiðin 1945.
T3 qo Saltsild sérverkuð 2 2 lO 3 *o o 3 2 2
cn cS C5 b Saltsilc venjuh V) U « 'S t? co 3 CC T3 C/3 v) Sérverl sild Söltuð samtah í g 25 3
tn. tn. tn. tn. tn. tn. tn. tn. hl.
Strandir Sauðárkrókur .... » » 8 154 » 955 68 » 9 177 83 417
Siglufjörður og » » 53 023 214 4 300 863 162 58 562 164 587
Eyjafj., HúsaviU og Raufarhöfn . . » » 9 222 » 487 » » 9 709 200 963
Austfirðir » » » » » » » » 14 271
Suðurland .... 17 947 » » » » » » 17 947 »
Lokaskýrsla 1945 17 947 » 70 399 214 5 742 931 162 95 395 463 238
Lokaskýrsla 1944 1 814 833 14 209 8 873 4 770 2 911 1 770 35 180 2 355 207
Lokaskj’rsla 1943 8 830 1 448 19 203 15 534 3 732 2 587 2 346 53 680 1 895 395
Lokaskýrsla 1942 10 714 73 7 070 28 874 402 » 2 415 49 548 1 544159
áður. Aftur á móti var ekki teljandi um
matjessíldarverkun að ræða, þar sem að-
eins voru verkaðar þannig 214 tunnur. Um
7% af Norðui’landssíldinni var verkað í
krydd og afgangurinn sykursaltað og lítils
háttar flakað.
Hlutfallslega minna magn var nú salíað
á Siglufirði en áður og byggist það á þvi,
hversu veiðin brást, en hlutur Siglufjarðar
hefur jafnan aukizt eftir þvi, sem síldar-
söltunin hefur verið meiri. Af Norðurlands-
sildinni voru rúmlega 74% söltuð á Siglu-
firði, 8,4% á Hólmavík, 4,4% í Hrísey og
enn minna á Dalvík, Drangsnesi, Akureyri,
Sauðárkr., Húsavík, Ólafsfirði og Djúpavik.
Það kom greinilega i ljós um sumarið,
þótt síldaraflinn brygðist svo sem raun
varð á, að mjög skortir á, að til sé nægjan-
legt verkafólk við þessa atvinnugrein. Eink-
anlega voru miklir erfiðleikar á þvi að fá
kvenfólk, og gátu sumar söltunarstöðvarn-
ar ekki saltað svo sem ætlað var af þeim or-
sökum. Er einsýnt, að skortur á hæfu fólki
til síldarverkunar, getur valdið miklum erf-
iðleikum í framtíðinni, þegar síldarsöltun
kemst í eðlilegt horf aftur. Að sjálfsögðu
reyndi ekki á það til fulls um sumarið,
hversu mikil brögð eru á verkafólksskort-
inum, þar sem aflaleysið kom í veg fyrir
það, að sú söltun væri framkvæmd, sem
ætluð hafði verið.
Sildarútvegsnefnd var að þessu sinni fal-
ið að sjá um sölu allrar útfluttrar saltsíld-
ar. Ákvað nefndin eins og áður lágmarks-
verð á fersksíld, og var það kr. 32.00 fyrir
uppsaltaða tunnu, þrjú lög i hring. Gilti
þetta verð til 29. ágúst. Er það miðað við
hausskorna síld, en það hafði árið áður ver-
ið kr. 30.00 fyrir heiltunnu. Þegar síldveið-
in brást og fyrirsjáanlegt var, að ekki
mundi fást nægileg sild í þær tunnur, sem
til voru og búið var að selja, fór að bera á
því, að síldarsaltendur færu að greiða hærra
verð fyrir síldina en lágmarksverðið. Hinn
30. ágúst var gert samkomulag við kaupend-
ur síldarinnar um hækkun á verðinu og var
þá síldarverðið ákveðið 60.00 lcr. fyrir heil-
tunnu. Herpinótaveiðinni var þá fyrir
nokkru lokið og fyrir lok mánaðarins hafði
verið saltað rúmlega 70% af þeirri sild, sem
söltuð var á Norðurlandi um sumarið.
Með þvi að Síldarútvegsnefnd liafði
alla sölu síldar til útflutnings með hönduin,
var aldrei sett eða ákveðið lágmarksútflutn-
ingsverð á síldina eins og venja hefur verið.
Eins og áður getur var gerður samningur
við Svía um sölu á 125 þús. tunnum sildar
(saltsíld og sykursíld). Enn fremur hafði
verið samþykkt að selja UNRRA 40 þús.
tunnur af hausskorinni síld, enda legðu þeir
til tunnur undir síldina. Vegna aflaleysis
var ekki nema nokkur hluti saltaður fyrir