Ægir - 15.12.1959, Blaðsíða 7

ÆGIR — AFMÆLISRIT
5
i^]atlliai ftórh
'arion
NOKKUR ÍHUGUNARVERÐ ATRIÐI
Opið bréf til fiskimálastjóra, og ritstjóra Ægis,
hr. Davíðs Ólafssonar
Góði vinur!
1 tilefni af 50 ára afmæli fiskiveiðarits-
ins „ÆGIS“, leyfi ég mér með línum þess-
um, að sýna þér vott virðingar, og þakk-
lætis, fyrir vel unnið starf í þágu sjávar-
útvegsins.
Aldur ritsins er mjög virðingarverður,
og þótt Ægir lengi framan af hafi átt
örðugt uppdráttar, og lítið að bjóða, þá
breyttist það skjótt, þegar hið nýstofnaða
Fiskifélag tók hann í þjónustu sína og
gerði hann betur úr garði en tök voru til
áður.
Með þjóðinni hafa nú síðustu áratugi
vaxið upp dugmiklir sjómenn og fjöldi
manna, sem hafa aflað sér víðtækrar þekk-
ingar á sviði útgerðar og verzlunar, skipa
og vélabygginga, haf- og fiskirannsókna
o. s. frv., sem meira og minna vinna, í
nánu sambandi við fiskimálastjóra og
Fiskifélagið og aðrar stofnanir og er það
full trygging fyrir því að Ægir í fram-
tíðinni muni geta fengið nægilegt vei'k-
efni, og áhugasama lesendur.
En það er ekki starfssvið Ægis, sem ég
að þessu sinni ætla mér að ræða um,
heldur vil ég nota tækifærið til þess að
minnast nokkurra atriða, sem örsjaldan
hafa verið dregin fram í dagsbirtuna, en
sem eru þess verð að þau séu ekki skoð-
uð sem launungarmál er ekki má hreyfa
við, heldur tekin til yfirvegunar með al-
vöru og stillingu. Hér mun aðeins verða
stiklað á stóru.
-----o-----
I fornum ritum er skírt frá því, að á
landnámsöldinni hafi það verið talin
frægðarför mesta að ferðast til íslands
yfir mikið og órólegt haf á litlum og illa
útbúnum skipum, með þeim æði ófull-
komnu hjálparmeðulum er þá þekktust.
Landnámstíðin stóð yfir í um 60 ár, þar
til landið var talið fullbyggt og munu sjó-
ferðir þessar, er frumbyggjar landsins
tóku þátt í, mega teljast hinar djörfustu
og mestu er gerst höfðu í sögu mannkyns-
ins. Þessu megum við ekki gleyma, því
með því að hafa það á meðvitundinni
heiðrum við minningu þeirra.
Hinn nafnkunni enski sagnaritari Arn-
old J. Toynbee, skrifar í hinu mikla riti
sínu, „Mannkynssagan í nýju ljósi“, að
menning Norðurlanda til forna hafi ekki
náð mestum blóma í Danmörku og held-
ur ekki í Noregi eða Svíþjóð, en það hafi
hún gert í íslandi, í nýlendu stofnaðri af
norskum innflytjendum á eyju norðvestur
í Atlantshafi, í mörg hundruð kílómetra
fjarlægð frá meginlandi Evrópu.
Þannig hljóðar vitnisburður óvilhallra
manna, um forfeðurna, er skyn bera á
málin.
-----o----
Alla þá þekkingu er íslendingar til
foma höfðu aflað sér á ferðum sínum um
norðurhöfin, við nám og byggingu Græn-
lands, og fund Norður-Ameríku m. m.
þar á meðal um veðráttu, ísrek, strauma,