Ægir - 15.12.1959, Blaðsíða 54
52
ÆGIR — AFMÆLISRIT
Jón Jónsson.
setur þar á þessum árum. Skrapað var
saman skáp, stólum og borði, en smásjá
fengin að láni. Um aðstoð var ekki að
ræða. Nokkuð rættist úr um vinnuskilyrði
eftir að Fiskifélagið fluttist í hið nýja
hús sitt við Skúlagötu. Fékk fiskifræðing-
urinn þá tvö herbergi til afnota, að vísu
sitt á hvorri hæð, en f járhagurinn var stöð-
ugt þröngur og aðstoð því enn engin.
Eftir að Fiskideildin hóf störf, í sept-
ember 1937, var hún falin ráðunaut Fiski-
félagsins, er fluttist þangað með starf sitt.
Bættust þá rannsóknunum nýr vísinda-
maður, dr. Finnur Guðmundsson, dugandi
aðstoðarmaður, var ráðinn, en auk þess
tvær stúlkur og annar aðstoðarmaður
hálfan daginn. Þá var hægt að taka upp
ýmis ný verkefni, sem lítið hafði verið
hægt að sinna þangað til. Rannsóknir á
sjó, sem þegar var stofnað til 1935, voru
nú betur stundaðar en fyrr. Einnig var
komið upp lítilli rannsóknarstofu á Siglu-
firði með aðstoð útgerðarfélaga og Síldar-
verksmiðja ríkisins, er m. a. lánuðu hús-
næði í dr. Pauls bragganum.
Meðan styrjöldin geisaði þótti gott að
geta haldið í horfinu, en samdráttur varð
að því leyti, að engar voru rannsóknir á
sjó, nema þær, sem hægt var að fram-
kvæma á varðskipum við önnur störf.
Eftir styrjöldina var byrjað aftur, þar
sem frá var horfið, og komu þá nýir menn
hver á fætur öðrum, dr. Hermann Einars-
son tók að sér rannsóknir á sjó og svifi,
en hefir síðar einkum gefið sig að rann-
sóknum á Suðurlandssíld, enda tók mag.
Unnsteinn Stefánsson að sér sjórann-
sóknir, eftir að hann hafði sérhæft sig
til þeirra á vegum Fiskideildar. Mag. Jón
Jónsson, sem nú er forstjóri Fiskideildar,
tók að sér þorskrannsóknir, og þegar fleiri
bættust í hópinn var hægt að gera fleiri
sérgreinum sérfræðileg skil. Á Fiskideild-
inni starfa nú þessir sérfræðingar, auk
þeirra þriggja, sem nú voru taldir:
Mag Ingvar Hallgrímsson (Svif).
Mag. Aðalsteinn Sigurðsson (Flatfisk-
ur).
Dr. Jakob Magnússon (Karfi).
Mag. Jakob Jakobsson (sérsvið óákveð-
ift).
Þar sem náttúruvísindi eru ekki kennd
við Háskóla íslands, nema að litlu leyti,
og þá sem aukafög, hafa allir þessir sér-
fræðingar sótt nám til annarra landa, svo
sem til Danmerkur, Noregs, Þýzkalands,
Skotlands og Bandaríkjanna. Fylgir því
sá kostur að sjónarmið og tækni frá mörg-
um löndum koma saman á einn stað.
Þeim, sem fjalla um fjárveitingar, og
ekki skilja gildi fiskirannsókna, kann að
þykja hópur starfandi fiskifræðinga nokk-
uð stór, en svo er þó engan veginn. Hins
vegar hefir ísland verið þess megnugt að
miðla öðrum á þessu sviði hin síðari ár.
íslenzkur sjófræðingur starfar nú í Bras-
ilíu og fiskifræðingur í Tyrklandi. Þetta
skapar íslenzkri fiskifræði tengsli út á við
og er ekki nema gott um það að segja, að
við, sem þurfum að sækja svo margt til
annarra, getum miðlað öðrum einhverju.
Þegar dr. Finnur Guðmundsson tók við
störfum á Náttúrugripasafninu hvarf
hann frá Fiskideildinni og loks er að geta
þess, að mag. Þór Guðjónsson, er vann hjá
deildinni um tíma að rannsóknum á laxi
og silungi, tók við stöðu veiðimálastjóra
þegar hún var stofnuð. Síðan hefir Fiski-