Ægir

Árgangur

Ægir - 15.12.1959, Blaðsíða 63

Ægir - 15.12.1959, Blaðsíða 63
ÆGIR — AFMÆLISRIT 61 2. Hagstæð vufskiptakjör nægðu ekki. Þegar leið á 14. öld munu verzlunar- kjörin hafa verið farin að færast íslend- ingum meira í hag, og má telja, að þau hafi yfirleitt verið hagstæð fram að siða- skiptum. Fiskur (einkum skreið) og aðr- ar sjávarafurðir höfðu þá þegar náð þeim sessi, sem þær skipa enn þann dag í dag sem mikilvægustu útflutningsafurð- ir landsmanna og voru eftirsótt vara víða um Evrópu og í háu verði, en „yfirleitt má segja, að útbreiðs’a kristni og stækk- un borga í Evrópu hafi valdið þessari út- flutningsbyltingu vorri“ (Jón Jóhannes- son). — Með siðaskiptunum og þeim þjóð- félagslegu umbrotum, sem þeim fylgdu, drógust þessi viðskipti saman, og mun töluvert verðfall hafa orðið á fiskafurð- um, a. m. k, um nokkurra áratuga skeið. — Má geta þess til, að sú breyting til hins verra hafi bæði stafað af því, að fiskneyzla hafi eitthvað minnkað í þeim löndum, seni tóku upp hinn nýja sið, og eins vegna þess, að almennt mun hafa dregið úr verzlun og siglinguni á sjó vegna tíðra styrjalda; gömul og gróin verzlunarveldi liðu undir lok, og það gap, sem þannig myndaðist, varð ekki fyllt í einni svipan. — Með þessum trúarbragða- deilum skiptist Evrópa í tvær andstæðar þjóðafylkingar, — annars vegar voru Noi’ður- og Vestur-Þjóðverjar, Hollend- ingar, Norðurlandabúar og Bretar; allt tiltölulega stórar fiskveiðiþjóðir, — liins vegar hin kaþólska Suður- og Mið-Evr- ópa, sem voru töluverðir fiskinnflytjend- ur. — Er ekki ósennilegt, að þetta á- stand hafi orðið þess valdandi, að hinar kaþólsku þjóðir tóku að stunda fiskveiðar á fjarlægum miðum í stærra mæli en áð- ur. — En hvað um það, — viðskiptakjör- in færðust íslendingum aftur í óhag, — í þetta skipti vegna verðfalls á fiskaf- urðum. Hinsvegar er það staðreynd, að sú hálf önnur til tvær aldir mikils fiskafla, hag- stæðs útflutningsverðs og almennrar vel- gengni gat ekki megnað að gera íslend- inga að verzlunar- og siglingamönnum að nýju, og ekki breyttust útgerðarhættir þeirra að ráði, nema hvað sjósókn og fiskveiðar jukust mikið á tímabilinu. Ekki verður fremur en áður nein ein ástæða talin til þess, — heldur munu þær vera fjölmargar, — allt frá dáðleysi landsmanna sjálfra til afturhaldssemi hinnar ráðandi bændastéttar og kirkju- höfðingjanna. Vil ég nú reyna að tína til nokkrar ástæður, sem telja má að geti varpað nokkru ljósi á þetta mál. 1 fyrsta lagi má nefna, að þar sem Is- lendingar misstu verzlunina að mestu úr höndum sér á annað borð þegar á þjóð- veldisöld, hafi í sjálfu sér verið mjög erfitt fyrir þá að hefja sig á ný upp úr ræfildómnum, enda þótt byrlega blési í þeim efnum um skeið. Önnur ástæða var sú, að á Islandi var ekkert sterkt ríkisvald eða annað það afl, sem hlúð gæti eða vildi hlúa að verzlun og siglingum landsmanna sjálfra. — Bæir og þorp — þ. e. verzlunar- og út- gerðarstaðir náðu ekki að myndast, mest vegna andstöðu hinnar ráðandi bænda- stéttar og kirkjunnar — og þeim auði, sem einstaklingar söfnuðu á þessum öld- um, var að mestu varið til kaupa á jarð- eignum. Bann við þurrabúð hafði gilt um langan aldur á Islandi og var fremur hert á þeim ákvæðum á þessu tímabili. — Verkaskipting milli bæja og sveita var þannig hindruð. Eftir að landið komst undir stjórn Noregskonunga — og síðar Danakonunga — finnast mörg dæmi þess, að þeir höfð- ingjar hafi reynt að hindra Islendinga í að sinna eigin verzlun, en aftur á móti stutt að siglingum sinna eigin landsmanna til íslands. í þriðja lagi má nefna vöxt og viðgang verzlunarvelda eins og Hansaborganna og Englands, sem lögðu undir sig og einok- uðu verzlun smáþjóðanna, þar sem því varð við komið. Ekki hirði ég að rekja þessa eymdar- sögu lengra, — eftir þetta kom einokun
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168

x

Ægir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.