Ægir - 15.12.1959, Qupperneq 19

ÆGIR — AFMÆLISRIT
17
Skip í siglingu kringum landið.
I júníblaði s. á. er sagt frá því, að
danska varðskipið „Islands Falk“ hafi
siglt kringum landið dagana 6.—11. júní.
Þau skip, sem sáustu frá því á leiðinni
voru talin, og birtir Ægir talninguna, en
getur þess jafnframt, að tæpast sé hér
um að ræða nema lítinn hluta þeirra skipa,
sem fiska hér að staðaldri. Þessi skip sá-
ust:
í Faxaflóa 2 botnvörpungar, 2 seglskip og
eitt lóðagufuskip utarlega í flóanum; 7 botnv.
í Garðsjó og 18 djúpt í miðjum flóa og 4 segl-
skip ísl. og 1 franskt. — í Breiðafirði utarlega
5 botnv., 5 seglskip (ísl.), 1 lóðagufuskip og 1
frönsk skúta. — Út af Látrabjargi 15 seglskip
(ísl.), 1 botnv. — Fyrir Vestfjörðum 10 segl-
skip (ísl.), 2 botnv. framundan Patreksfirði og
Arnarfirði, 2 botnv. og 6 seglskip fram undan
ísafjarðardjúpi og Dýrafirði, 5 seglskip og 2
botnv. fram undan Aðalvík og Straumnesi. —
Á Húnaflóa fi seglskip á siglingu, 2 seglskip úti
fyrir Eyjafirði einnig á siglingu. Ekkert skip
á Skjálfanda né fram undan Sléttu. — Djúpt úti
fyrir Þistilfirði 10 frönsk seglskip. — Norður
og austur af Langanesi 25 frönsk og 5 færeyisk
seglskip. — Djúpt úti af Héraðsflóa og Vopna-
firði 10 frönsk og 5 færeyisk seglskip. — Út af
Seyðisfirði og fjörðunum suður til Eskifjarðar
ekkert fiskiskip, aðeins 3 botnv. á innsiglingu
til Seyðisfjarðar. — Framundan Fáskrúðsfirði
3 frönsk seglskip á innsiglingu. — í Lónsvík-
inni 2 botnv. og 2 frönsk seglskip. ■—- Milli
Vesturhorns og Ingólfshöfða 4 botnvörpuskip
(2 ensk og 2 þýzk). — Fram undan Ingólfs-
höfða 22 botnvörpungar (flestir enskir, nokkr-
ir þýzkir). — Fram undan Meðallandi 6 botn-
vörpuskip. — Á svæðinu frá Hjörleifshöfða til
Vcstmannaeyja 18 botnvörpuskip (ensk og
frönsk). — Á svæðinu frá Vestmannaeyjum til
Reykjaness 4 botnvörpuskip (ensk) og 2 segl-
skip (ísl.). — Milli Reykjaness og Skaga 2 botn-
vörpuskip á suðurferð. — Þess skal getið, að
flest þau skip, sem hér um ræðir, voru frá 3%
til 12 sjómílur undan landi.
Landhelgismálið.
I sama blaði segir frá því, að á þing-
málafundi á Akranesi hafi 10. júní verið
samþykkt sú tillaga, að reynt skyldi að fá
friðaðan Faxaflóa fyrir botnvörpungum,
þar eð fiskimiðin væru undirorpin algerri
eyðileggingu. Ennfremur skyldi reynt að
fá landhelgislínuna yfirleitt færða út.
Svofelld fréttaklausa birtist í júlíblað-
inu 1907 (1. tbl. 3. árg.) :
Kalt bað fengu nokkrir Normenn á Siglufirði
sunnudagskvöldið 14. júlí. Þeir höfðu nokkrir
(um 20—30 að tölu) lent saman í áflogum, eins
og venja þeirra er á kvöldin, en með því hrepp-
stjóri gat ekki stillt til friðar sendi hann um
borð í varðskipið „íslands Falk“ eftir hjálp.
Undirforingi var sendur í land með 4 menn
vopnaða með sér. Þegar hann kom að landi
stóð bardaginn sem hæst á bryggjunni. Undir-
foringinn læ'tur þegar veita þeim atgöngu með
brugðnum sverðum frá bryggjunni ofannverðri,
svo Norðmenn sáu sinn kost vænstan að leggja
á flótta, en fyrir utan bryggjusporðinn tók við
sjórinn svo flestir þeirra urðu að gera sér að
góðu að hlaupa þangað undan sverðseggjunum.
Eftir að hafa fengið sér ídýfu og kælt hitann
björguðu þeir sér í báta og komust lítt skadd-
aðir i land.
Þetta, sem undirforinginn kallaði kalt steypu<-
bað, sagði hann að væri ágætt meðal við hita-
æsingu sem kæmi í blóðið og vildi ráðleggja
það við Norðmenn eftirleiðis ef eins bæri
undir.
Önnur fréttaklausa í næsta blaði hljóðar
svo:
Björn Líndal, hinn setti sýslumaður Eyfirð-
inga, hefur sýnt af sér meiri rögg og skörungs-
skap, en dæmi eru til áður, einkum er það
snertir að sekta og handsama útlenda fiski-
veiðalögbrjóta er venju fremur hafa gerzt nær-
göngulir fyrir Norðurlandi í sumar.
Alls hafði hann dregið fyrir lög og dóm 28
skip, flest norsk, og dæmt þau til að greiða
landssjóði fyrir utan málskostnað 25.500 kr.
. . . Hr. Lindal hefur sýnt með þessu hve ólijá-
kvæmilegt er að hafa duglega lögreglu fyrir
Norðurlandi á sumrin, meðan síldarveiðar eru
þar stundaðar, og virðist full ástæða til að ætla
að hann megi ógjarnan fara frá þeirri stöðu
eftirleiðis, enda bezt til hagað þannig, að Guð-
laugur sýslumaður annist þingfundi og pólitík
á sumrum, en hr. Líndal gæti sýslunnar.
Iíreyfiaflið til notkunar við fiskveiðar.
I nóv.—des. blaðinu 1907 er grein eftir
Edilon. Grímsson skipstjóra „Um hreyfi-
aflið til notkunar við fiskiveiðar hér á
landi.“ Þar segir m. a.:
Þegar ég var unglingur, 18 ára, og koin fyrsta
skipti á Hornstrandir og ísafjörð, man ég það
að mér þótti mjög mikið varið í, að ég heyrði
talað um að maður væri inni á Ströndum, sem
væri að finna upp róðrarvél, en sem þó gengi