Tímarit lögfræðinga - 01.03.1951, Qupperneq 23

Nokkiir orö um erföarétt
15
hefði til þess. Systkin arfleifanda verða með þessum hætti
arfgeng, þó að frumvarpið hefði orðið að lögum, og börn
þeirra. Hér getur ekkert framfærslusjónarmið komið til
greina. Og vafasamt samræmi er í því að firra aðilja
(barnabarnabörn) arfi eftir langafa sinn, en veita systk-
inum arfleifanda og börnum þeirra erfðarétt. Flestir
menn mundu þó víst heldur kjósa niðja sinn til arfs eftir
sig á undan systkinum sínum og börnum þeirra.
Svo segir í 3. gr. frv.: Kjörbörn og börn þeirra teljast
hér sem börn og barnabörn arftaka. Þetta virðist eiga að
merkja það, að þessir aðiljar eigi að ganga til arfs jafn-
hliða börnum og barnabörnum foreldris arfleifanda, sem
fenginn er erfðaréttur samkvæmt 4. gr. .erfðalaganna.
Kjörbörnum og börnum þeirra er þannig ýtt úr 1. erfða-
flokki í annan erfðaflokk. Hér sýnist beinlínis vera farið
í bág við framfærslusjónarmið, með því að framfærslu-
skylda kjörforeldris og kjörbarns er hin sama hvors gagn-
vart öðru og foreldra og barna almennt. Þá má geta þess,
að samkvæmt 8. gr. frv. á 18. gr. erfðalaganna að falla
niður. Eftir því eiga kjörforeldrar ekki að erfa kjörbörn
sín að neinu leyti. Frændur kjörbarns eiga því að erfa
það að öllu leyti, þar með taka þann arf, sem það kynni að
hafa erft eftir kjörforeldri sitt. Má reyndar segja, að í
þessu síðastnefnda atriði sé ekkert nýtt, því að svo hafi
það verið eftir þeim reglum, sem farið var eftir fyrir 1949.
c. I þriðja flokk koma loks afar og ömmur arfleifanda,
3. gr. frv. Þetta ákvæði á að koma í stað 5. gr. erfðalag-
anna. sem mælir um erfðarétt skystkina arfleifanda og
barna þeirra. Þar lýkur frændsemiserfð. 1 frv. vantar
skiptireglur þær, sem nú eru í 6. gr. erfðalaganna, er
skipta skal arfi milli föður og móðurforeldra arfleif-
anda, en sjálfsagt skiptir þetta ekki miklu máli,. því að
dómendur mundu auðveldlega leysa úr því máli með sama
hætti sem í erfðalögunum greinir.
Erfðaflokka frv. má sýna svo í töfluformi.