Tímarit lögfræðinga - 01.01.1955, Blaðsíða 32

störfu'm símim, svo að heildarskýrsla hennar um þetta mál
gæti lcgið fyrir Allshei’jarþinginu haustið 1956. Þessi til-
laga vai’ að lokum samþykkt mótatkvæðalaust, enda höfðu
tillögumenn aðaltillögunnar fallizt á þessa breytingartil-
lögu.
Á sjöttu ráðstefnu sinni, sumarið 1954, tók svo þjóð-
réttarnefndin til meðferðar réttarreglur um landhelgi.
Gerði hún frumdrög að samþykkt um það efni. Eru þau
frumdrög birt í skýrslu nefndarinnar, sbr. A/CN 4/88
Chapter IV. Eins og fram kemur í þeirri skýrslu, eru
skoðanir ncfndarmanna um það efni allskiptar. 1 frum-
drögum þessum er haldið opnum svo mörgum leiðum, að
el\ki er unnt að spá neinu um það, hverjar endanlegar
tillögur nefndarinnar verða. Er því enn alveg óvíst að
hve miklu leyti þar kann að verða fallizt á sjónarmið
Islendinga í þessu máli.
Sami nefndarmaður hefur sérstaldega undirbúið bæði
þessi mál, landgrunnsmálið og landhelgismálið, þ. e. a. s.
var framsögumaður þeirra (rapporteur) í nefndinni. Var
það Hollendingurinn J. P. A. Francois.
Auk þeirra mála, sem að framan getur, hafa ýmis önn-
ur málefni þegar verið rannsökuð af nefndinni eða ein-
stökum nefndarmönnum. Um sum efnin hafa t. d. ein-
stakir nefndarmenn þegar tekið saman skýrslu, sem í
rauninni eru heilar fræðiritgerðir svo sem áður er sagt.
Má þar t. d. benda á ritgerð Mr. Lauterpaclits um þjóð-
réttarreglur varðandi milliríkjasamninga (Report on Law
of Treaties) A/CN 4/63, sem er gagnmerk greinargerð
um það efni.
1 fi-amanskráðum línum hefi ég viljað vekja athygli á
þjóðréttarnefndinni og starfi hennar, og hef þá um leið
reynt að bcnda á, hversu starf hennar getur beinlínis
snert okkur Islendinga. Vissulega má segja, að enn sjáist
ekki mikill árangur af starfi þessarar nefndar. Auðvitað
er það einnig ljóst, að samþykktarbálkar þeir, sem hún
lætur frá sér fara, eru engin alþjóðalög. Hún hefur ekk-
26