Tímarit lögfræðinga - 01.01.1955, Blaðsíða 63

illinn bendir til. Hér er um öryggisleysi að ræða, hættulegt
almenningi og villandi auk þess, sem vel má vera að á
þennan hátt sé gengið á hagsmuni þeirra, sem í raun og
veru hafa aflað sér þess lærdóms, sem titillinn bendir til.
Á þessu sviði, og reyndar fleirum, hafa verkfræðingar og
arkitektar verið sínu röggsamari en lagamenn skv. lög
nr. 24, 13/6. 1937.
I 3. hfti 4. árg. þessa rits gat dr. Björn Þórðarson þess,
að innan skamms liði að 200 ára afmæli Magnúsar Step-
hensens dómstjóra. Ríkt tilefni er til að lagamenn minnist
þessa mæta lögfræðings á verðugan hátt. Þar væri um að
ræða hlutverk fyrir almennt félag lagamanna.
Hér hefur fátt eitt verið talið af því, sem telja má verk-
efni almenra samtaka lagamanna. Af því má þó sjá, að
slík samtök eru ekki aðeins æskileg heldur nauðsynleg.
Mér er og kunnugt um að margir lagamenn gera sér þetta
ljóst, en hér má ekki, fremur en endra nær, láta sitja við
orðin tóm.
Að því er snertir form félagsskapar þess, sem hér hef-
ur verið rætt um, kemur einkum tvennt til athugunar.
Annars vegar félag með beinni þátttöku félagsmanna.
Hins vegar samband þeirra félaga, sem fyrir eru, og þá
jafnframt stofnun deildar — eða deilda — fyrir þá, sem
ekki eru þegar félagsbundnir.
Undirbúningi málsins yrði væntanlega bezt hagað á þá
leið að stjórnir — eða formenn þeirra félaga, sem til eru
— komi saman og ræddu málið ásamt einhverjum dómur-
um hæstaréttar og prófessorum lagadeilar. Mun reynt að
kalla slíkan fund saman innan skamms.
Th. B. L.
67