Tímarit lögfræðinga - 01.01.1962, Blaðsíða 47

síðan þing, ekki á Bessastöðum, heldur í Kópavogi. Unnu
menn fyrst erfðahyllingareið og voru síðan fengnir til
þess að skrifa undir einveldisskuldbinginguna.
Samtímaheimildir um Kópavogsfund eru harla fáorðar
og lýsa ekki mótspyrnu af hálfu íslendinga, en allmörg-
um áratugum síðar ritar Árni Magnússon eftir frásögn
séra Björns Stefánssonar á Snæfuglsstöðum, er var einn
af þeim, sem sóru i Kópavogi, og segir:
„Þegar arfhyllingareiðarnir voru teknir á íslandi á
Kópavogi, voru þar soldátar með gever (ég veit ei
hve margir), tók Mag. Brynjólfur, [þ. e. biskup Sveins-
son] í fyrstu nokkuð að tala við Bjelke um, að íslenzkir
vildi ei gjarnan svo sleppa frá sér öllum privilegiis [þ. e.
réttindum] í annarra hendur, hvað til Bjelke ei öðru
svaraði en benti honum til þeirra, er krintzen [þ. e. hring-
inn] gerðu (soldátanna), og spurði hvort hann sæi þessa.
Svo stakk i stúf um tergeversationem [mótstöðu] og gekk
hann og aðrir liðugir til þess, er vera átti.
Á Kópavogi, þá arfhyllingareiðarnir áttu að takast, vildi
Árni lögmaður (þá gamall orðinn) ei í fyrstu leiðast
þar til. Stóð það svo einn dag eða þar um, að hann stóð
streyttur þar við, tandem minis cessist lacrymans [þ. e.
loks lét hann grátandi undan hótunum], og sór svo með
öðrum.“
Þótt ekki sé að efa, að Islendingar hafi verið tregir til
réttindaafsalsins og hermennirnir kunni að hafa haft sín
áhrif, er þess þó að gæta, að 1649, þegar enginn gat vænzt
neinna vandkvæða, heldur einungis veizluhalda, eftir
formlega hyllingarathöfn, voru tvö herskip send hingað.
Enda var Hinrik Bjelke ekki einungis höfuðsmaður á
Islandi, heldur einnig sjóliðsforingi, 1662 m.a.s. ríkis-
aðmiráll. Bjelke hélt og ekki siður veizlu í Kópavogi 1662,
en hann hafði gert á Alþingi 1649, því að í Fitja-annál
segir svo, að eftir að svarnir hafi verið einvaldsarfhyll-
ingareiðar, hafi þetta gerzt:
„Síðan var þeim öllum haldin ypparleg veizla; stóð
Tímarit lögfræðinga
45