Tímarit lögfræðinga - 01.01.1966, Blaðsíða 7

degi munu honum berast hlýjar kveöjur og einlægastar
óskir um langa og góða lífdaga frá þeim, sem hafa reynt
hann til mestrar hlítar.
Sigurðar Nordal.
II.
Jón Asbjörnsson er fyrsti maðurinn úr hópi hæsta-
réttarlögmanna, sem tekið hefur sæti sem dómari í
Hæstarétti. Aður hafði liann um þrjátíu ára skeið ver-
ið einn af kunnustu og mest virtu lögmönnum landsins.
I málflutningsstörfunum ávann hann sér þegar i upp-
hafi óvenjulega mikinn orðstír. Hann hafði lokið laga-
prófi með mjög hárri einkunn, og að kunnáttu var
hann í röð hinna fremstu lagamanna, en ekki mun það
samt hafa ráðið mestu um orð það, sem af honum fór.
Það gat ekki farið fram hjá mönnum, með hve frábærri
samvizkusemi og vandvirkni hann tók á málunum og
með hve mikilli festu hann fylgdi þeim eftir.
Meðan Jón Asbjörnsson gegndi málflutningsstörfum,
spurði einn af borgurum bæjarins mig að því, hvort
Jón hefði nokkurn tíma tapað máli. Ég svaraði þvi til,
að vitanlega hefði hann ekki komizt hjá því fremur en
aðrir málflytjendur. „Jæja,“ svaraði maðurinn, „ég hélt
hann tæki aldrei að sér nema rétt mál.“ Mér virðast orð
þessa manns, sem þekkti ekki Jón neitt persónulega,
sýna betur en unnt væri að gera í löngu máli, hvert orð
fór af Jóni Asbjörnssyni og málflutningi hans.
Ég tel það hafa verið lán fyrir Hæstarétt og þjóðiua
í heild að fá þar i dómarasæti mann með slika þekk-
ingu, lífsreynslu og mannkosti, sem Jón hefur til að
bera. Við samstarfsmennirnir færum honum beztu
heillaóskir á þessum tímamótum ævi hans og árnum
lionum farsællar framtíðar.
Þórður Egjólfsson.
Tímarit lögfræðinga
a