Tímarit lögfræðinga - 01.01.1966, Blaðsíða 15

þ. á m. Jón fyrrv. lögmaður Einarsson, fara utan sumarið
1300. Það er einnig líklegt, að þá hafi verið um garð geng-
in kosning þeirra Þórðar Narfasonar og Þorsteins í lög-
mannsembætti, og ]það hafi konungi verið tjáð. Hins vegar
hlýtur að verða talið, að hinn nýi konungur, Hákon
Magnússon, hafi nú viljað beita valdi sínu og reyna með
sér og Alþingi. Hann sendir því tvo norska menn út 1301
í lögmannsembættin, Loðinn af Bakka, sem fyrr hafði
verið hér eitt ár, í sunnan og austan embættið, og Bárð
Högnason í norðan og vestan embættið. Þeir fara utan á
næsta ári, og fara ekki sögur af því hvort þeir urðu viður-
kennndir lögmenn af Alþingi, en á næsta ári telja annálar
þá lögmenn Guðmund Sigurðsson að norðan og Snorra
Markússon að sunnan, og auðvitað verður að telja, að
landsmenn, þ. e. Alþingi, hafi kosið þá báða.
Þegar hér er komið sögu fara að verða slitróttar heim-
ildirnar um lögmenn hér á landi, og eru margar eyður í
lögmannatalinu fram á níunda tug 14. aldar. Stundum
virðast lögmennirnir hljóta að vera kosnir á Alþingi, en
stundum segir, að þeir hafi komið út með lögsögu, og er
það þá væntanlega eftir konungsskipun. Þegar Snorri
Narfason, sem verið hafði lögmaður að norðan og vestan
í noklcur ár, fer utan 1319, er kjörinn á þvi ári Erlendur
eða Erlingur bóndi frá Upsum í Svarfaðardal, en árið
eftir kemur Snorri aftur og tekur við embættinu.1) Hér
virðist vera sami háttur hafður á sem þá er Þorlákur Narfa-
son, bróðir Snorra, var í utanferðum, að kjörnir voru
menn til að gegna embættinu meðan þeir lögmenn, sem
utan fóru, eru burtu, en svo koma þeir sjálfkjörnir í
embættin aftur. Hákon konungur dó 8. mai 1319. Hann
var barnlaus og erfingi hans var Magnús Eiriksson, bróð-
ursonur hans, þá barn að aldri. Það má nærri geta, að
i) G. Storm. ísl. ann., bls. 151. Biskupssögur, ísl. sagnútg.
III, bls. 73. Safn til.sögu íslands II, bls. 57—58. Erlendur er þar
rangt til ættar færður, ætt hans er ókunn.
Tímarit löcjfræðinga
13