Tímarit lögfræðinga - 01.01.1966, Qupperneq 34

svipar annars til kæru, sem lögleidd var með lögum nr.
85/1936. Samkvæmt þeim lögum var það talin aðalregla
að dómsályktunum í einkamálum í héraði, þeim, er ekki
hundu enda á mál að efni til, varð skotið þegar til æðra
dóms. Þetta gilti um frávísunardóma, 108. gr. 4. mgr.,
úrskurð, er hrinli frávísunarkröfu, 108. gr. 3. mgr., úr-
skurði dómara um greining salcarefnis. 71. gr. eml. 5.
mgr., ákvörðun um það, livort málflutningur skyldi vera
munnlegur eða skriflegur, 109. gr. eml. 1. mgr., úrskurði
alla um festi i dómsmáli, 105. gr. eml. 3. mgr., úrskurði
um vitnaskyldu, heimild vitnis til að bera um atriði og
viðurlög vitnis fyrir vanefndir á vitnaskyldu, 128. gr. 4.
mgr. og 131. gr. eml., um matsmenn, 143. gr. eml., um
skyldu til afhendingar skjala, 151. gr. eml., um eiðvinn-
ingu, 169. og 170. gr., og um hafningu máls, 119. gr. eml.
1. mgr. Þótt ekki væri það nefnt um einstök slik tilvik,
að þau sættu eða gætu sætt kæru, þá var ekki taiið orka
tvímælis, að úrskurði um þau sættu kæru, t. d. úrskurðir
um aðiljaskýrslu eftir 115. gr. eml., úrskurðir samkvæmt
39. gr. sömu laga o. s. frv. (sbr. E. A. Áfrýjun, bls. 63.
Rvk. 1937. Fjölr.).
Þá sættu ýmsar úrlausnir dómara kæru, þótt þær vörð-
uðu ekki efni máls eða upplýsingar um það. Hér má til
nefna ábyrgð á hendur dómara, sbr. 30. gr. 4. mgr. og
44. gr. eml., úrlausnir um réttarfarssektir, 189. gr. 2. mgr.,
um þóknun vitna og matsmanna, 135. gr. 1. mgr. og 141.
gr. 2. mgr. eml., og um málskostnað, 186. gr. emh
Um ýmsar aðrar dómsathafnir a prima instantia var það
ennfremur talin aðalregla, eftir 198. gr. 2.—5. tölul. eml.,
að þær sættu kæru. Undantekningarlaust var það ttalið
um sjálfstæð mats-, vitna og eiðsmáh Um skipti, fógeta-
gerðir og uppboð voru þar á móti all mikilsverðar undan-
tekningar, sem miðuðust við það, að þær dómsathafnir
skipta-, fógeta- og uppboðsréttar, sem ekki sættu kæru,
vörðuðu að miklu leyti sömu efni, sem dómari einkamála
ræður til lykta með dómi um sakarefnið sjálft, eða þykja
32
Tímarit lögfrœðincja