Tímarit lögfræðinga - 01.12.1974, Blaðsíða 19

tagi, að skyndiaðgerðir eigi við. Eðlileg virðist víðtæk könnun á verk-
efnum réttarkerfisins, bæði þeim sem til falla nú og einnig þeim verk-
efnum, sem gera má ráð fyrir, að kæmu til úrvinnslu, ef mannafli
og aðstaða væri til lausnar á þeim. Tillögur og umfjallanir sem flestra
löglærðra starfshópa réttarkerfisins þurfa til að koma. Ég vara þó
við tilhneigingu til að láta starfandi embættismenn hafa of mikil áhrif
á viðreisnarstarfið.
Lögmannafélag Islands hefur að mínu mati mikið verk að vinna
til umbóta á réttarfari Islendinga og bættrar stöðu lögmanna í réttar-
kerfinu. Ég tel þó að meðan sá Hæstiréttur situr, sem sættir sig við
ákvæði eins og í síðustu málsgi'ein 13. gr. laga nr. 75/1973 um Hæsta-
rétt Islands, verði róðurinn þungur. I þessu efni hvílir þó sérstök
skylda á lögmönnum, bæði vegna þess að þeir eru í nánum tengslum
við framkvæmd íslensks réttar og ættu að vita hvar skórinn kreppir
að, auk hins, að þeir eru sá hópur löglærðra manna, sem helst geta
komið fram sem fulltrúar hins almenna borgara, en það er fyrst og
fremst vegna hans, sem réttarkerfi er uppi haldið, en ekki til að skapa
valdaaðstöðu fyrir embættismenn.
Hér þarf hvoru tveggja að gerast að stjórn Lögmannafélagsins hafi
forustu um að vinna að mikilsverðum málefnum nútímans og að hún
geti treyst á sem flesta liðsmenn Lögmannafélagsins til stuðnings og
verka.
Tómas Gunnarsson, hdl.
193