Búnaðarrit - 01.06.1917, Blaðsíða 10

168
BtiNAÐARRIT
hin búin, sem lagst hafa niður, er ekkert sérstakt að
segja. Pau hafa ílest „dregist upp“ og lognast svo
út af.
Búin, sem enn lifa — og vonandi lifa áfram — og
starfa, eru: 1 í V.-Skaftafellssýslu (Deildárbúið), 6 í
Rangárvallasýslu, 11 i Árnessýslu, 1 í Kjósarsýslu, 1 í
Borgarfirði, 1 í Skagafirði, og 2 í Eyjafjarðarsýslu.
Að mínu áliti orkar það mjög tvímælis, hvort það
hefir verið rétt að leggja niður sum búin, sem nú eru
úr sögunni. Það má vel vera, að um einstöku bú megi
svo að orði kveða, að stofnun þeirra hafi verið gerð
meira af kappi en forsjá, og að þau hin sömu hafi aldrei
átt neinn tilverurétt. En hvað um það. Hin eru þó vafa-
laust fleiri, sem hefðu getað haldið áfram að starfa, ef
ekki hefði brostið samtök og félagsskap, samhliða glögg-
um skilningi á þýðingu smjörbúa-starfseminnar. Vitaskuld
er það, að fráfærnaleysið og fólkseklan hefir valdið miklu
um það, hvernig farið hefir fyrir smjörbúunum. Því er
ekki að neita. En hinu verð eg þó að halda fram, að
sumir hafa verið helzt til bráðiátir með að koma þess-
um stofnunum „fyrir kattarnef".
Þegar bærilega gengur með verzlun og peninga, þá er
eins og hver þykist „sjálfum sér nógur". Þá er eins og
allur félagsskapur vilji gliðna í sundur og fara í mola.
Góðu árin virðast ekki ætíð hafa bætandi áhrií á
félagslifið. Þetta er vitanlega öfugt við það, sem ætti að
vera, en þaö er nú svona samt.
Þegar nú einu sinni er búið að leggja búin niður, þá
er hætt við, að erfitt gangi að koma þeim aftur á fót,
þótt þess kynni að verða þörf. En enginn veit, hvað ó-
komni tíminn ber í skauti sínu. Þeir tímar eru jafnvel
nú, að betur hefði verið, að búin væru við iíði og störf-
uðu. Smjörið er nú sú eina iandbúnaðarafurð, sem
trygging er fyrir að seljist í Englandi fyrir hátt verð.
Englendingum er farið að þykja gott smjörið héðan, og
án smjörs geta þeir naumast verið til lengdar.