Búnaðarrit - 01.06.1917, Blaðsíða 34
192
BÚNÁ.ÐARRIT
um löndum: n. cinnáburina og n. ditissima. Dr. Hélgi
Jónsson segir þá íyrnefndu vera algenga hér í görðum.
Auk þess að n. cinnabarina lifir á reynivið, lifir hún
líka á ribsgreinum, en gerir ribsi minni skaða en reyni.
Kemur það nokkuð til af því, að vaxtarlag ribsins þolir
það og þarfnast þess, að nokkrar greinar séu teknar burt,
helzt árlega, eftir að runnarnir eru orðnir töluvert vaxnir,
og þá eru auðvitað sýktar og skemdar greinar teknar,
en þær heilbrigðu fá að halda sér.
Þessir nectria-sveppir þekkjast á Ijósrauðum hnöttótt-
um sporum, er setjast utan á greinar; sitja þeir venju-
lega mjög þétt á greinunum. Sveppirnir vaxa inn í trén
gegnum böikinn um smá sár, sem ætíð er meira eða
minna af. Eftir það fer sýkin að magnast, og kemur
í ljós á þann hátt, að þarna kemur dauður blettur í
börkinn; verða þessir blettir dökkbrúnir á litinn. Þegar
þessa verður vart, er ekki annað ráð vænna en að skera
sjúku greinarnar burtu; sé átumeinið í stofninum eða í
aðalgrein, sem eftirsjón er í, er reynt að lækna mein-
semdina með því að skera kringum hana og flysja börk-
inn burt, þangað til komið er inn að heilbrigðum við,
og þá er koltjara borin í sárið.
Allar sjúkar og dauðar greinar skyldu skornar af trján-
um, einkum þær sem rauðu sporarnir eru á. Þeim er
vandlega safnað saman og brent.
Átumeinin tekst að lækna, ef það er gert í tíma, á
meðan þau eru á byrjunarstigi. Er það gert með því að
dreifa Bordeaux-vöhva (blásteins-vökva) á trén, þar sem
sýkin er. Helzt skyldi dreifa vökvanum á trén snemma
á vorin, áður en þau laufgast, en þó er það einnig all-
oft gert fram eftir sumrinu. Yökvinn er hafður sterkari
á ólaufguð tré en laufguð. Eigi að búa til vökva á ó-
laufguð tré, eru 3 lcg. af blásteini leyst upp í 50 lítram
af vatni, og 3 lcg. af brendu lcállci1) leyst upp í öðrum
1) í stað 1 kg. af brendu kalki má nota Þ/2 kg. af slökktu kalki.