Búnaðarrit - 01.06.1917, Blaðsíða 24

182
BÚNAÐARRIT
lega Skandinavía og Bretland. Skal eg því einungis leyfa
mér að minnast á sýkingarhættu þá, sem stafað gæti af
þessum innflutningi.
Sýkingarhættan við innflutning búpenings liggur aðal-
lega í þessu tvennu:
1. Veiklun í hinum blandaða kynstofni sumpart gegn
náttúruskilyrðum landsins og sumpart gegn sjúkdómum,
sem eru orðnir landlægir. Getur þá svo farið, að hinn
blandaði kynstofn bjóði sjúkdómum þessum svo góð skil-
yrði, að sníkjuverur þær, sem orsaka þá, magnist svo
mjög, að hinum innlenda kynstofni standi enn meiri
hætta af þeim en áður var tilfellið.
2. Innflutningi nýrra sjúkdóma, sem flestir munu or-
sakast af þektum eða óþektum sníkjuverum.
Að því er fyrra atriðið snertir, verður hættan mun
minni þá er um „takmarkaða" kynblöndun er að ræða.
Reyndar verður ekki séð, hvað takmörkuð kynblöndunin
eigi að vera — hvort það eigi að vera blöndun i fyrsta,
annan eða þriðja lið eða enn meiri blöndun; en eg hygg
að takmörkuð kynblöndun verði naumast skilin á annan
veg en þann, að með því só átt við kynblöndun, sem
ekki heflr það markmið að framleiða varanlegan kyn-
stofn, því að öðrum kosti mundi erfitt að tryggja það,
að kynblöndunin yrði takmörkuð. Sennilega ætti sér þá
aðallega hálfblóðsblöndun — blöndun í fyrsta lið — stað,
til framleiðslu sláturfjár. Ekki er loku fyrir það skotið,
að lífsskilyi ðin hér á landi gætu reynst óheppileg fyrir
hinn blandaða stofn, eða að hann gæti reynst gróðrar-
stöð fyrir innlenda sjúkdóma, en mér virðist það þó lítt
sennilegt. Ætti þar á móti að framleiða varanlegan
blandaðan kynstofn, mundi raun bera vitni um það, að
hin ofannefndu atriði hefðu mikið að segja — því þann
veg mun það hafa gengið í flestum löndum, en hvort
af því mundi leiða verulegan baga, er alómögulegt að
dæma um fyrirfram — tíminn og reynslan gætu fyrst